16
“ชามะลิค่ะคุณแม่” เอมิกาวางถ้วยชาบนโต๊ะตัวเล็กตรงหน้าสร้อยระย้า “ส่วนถ้วยนี้ของป้าสายค่ะ”
เอมิกาไม่ได้ดูแลหรือเอาใจเขมนัทต์คนเดียว เธอดูแลสร้อยระย้าด้วย
“ขอบใจนะที่นึกถึงป้า” เอมิกาไม่กล่าวคำใดนอกจากรอยยิ้ม
“เอมเตรียมตัวรึยังลูก อีกสองวันเราก็จะไปเที่ยวกันแล้วนะ” สร้อยระย้าถาม
“เอมเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่พี่เกมส์น่ะสิคะ จะให้เอมไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ และของใช้อื่นๆ อีก เอมก็บอกพี่เกมส์ไปว่า เสื้อผ้าที่จัดใส่กระเป๋าเป็นเสื้อผ้าที่พี่เกมส์เพิ่งซื้อให้เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว บางตัวยังไม่ได้ใส่ด้วยซ้ำ เสียดายเงินถ้าจะซื้อใหม่ แต่พี่เกมส์ก็ไม่ยอม บอกว่าไปทะเลต้องใส่เสื้อผ้าให้ตรงคอนเซ็ปต์ วันนี้พี่เกมส์จะพาเอมไปซื้อเสื้อผ้าที่ห้างค่ะ พี่เกมส์บอกว่าให้เอมไปหาที่บริษัทตอนสี่โมงค่ะ” เอมิกาตอบสร้อยระย้า
“แม่ว่าตามใจเกมส์ไปเถอะ ขัดไม่ได้หรอก” สร้อยระย้าพูดอย่างรู้นิสัยลูกชาย “แต่จะว่าไป
