11
“โอ้ว...เอม” เขาตัวสั่น หัวใจสั่นยิ่งกว่า ความพอใจระบายบนใบหน้าอันหล่อเหลา ดีใจอิ่มใจจนกลั่นเป็นคำพูดไม่ได้ “อีกสักพักมันก็จะไม่เจ็บ”
เอมิกาเชื่อคำพูดเขมนัทต์ หลบสายตาเขาพัลวัน ดวงหน้าหวานแดงระเรื่อจากพิษพิศวาสบวกเขินอาย เขายิ้มกับภาพน่ารัก ก้มหน้าจูบปากว่าที่แม่ของลูก
เขมนัทต์ขยับเอวสอบเนิบช้าให้เธอคุ้นเคยกับกายชาย ในขณะที่มือเบี่ยงเบนความเจ็บปวด นวดเคล้นอุบลสองดอกสลับกันไปมา โน้มหน้าเชยชมยอดถันขึ้นรูปสวย
“คุณเกมส์...คุณเกมส์” ความเจ็บบรรเทาลง ความเสียวกระสันวิ่งพล่านและเริ่มคุ้นชินกับดุ้นลำเขื่องที่ทะยานเข้าออก เขมนัทต์จึงเพิ่มกำลังแรงในการถาโถมมากขึ้น “คุณเกมส์ขา...อา”
เอมิกาครางกระเส่ารับพละกำลังอันหนักหน่วงของเขา ที่ไม่ผ่อนปรนเลยสักนิดเดียว เดินหน้าเร่งเครื่องไม่ต่างกับรถยนต์กำลังเร่งเข้าเส้นชัย
“โอ้ว...เอม...อืม...สุดยอด...แน่นบีบใจเหลือเกิน...พระเจ้า”
เขาเงยหน้าครางต่ำ
