00.00 นาฬิกา.
กว่าจะได้กลับมาถึงหอก็เล่นเอาซะดึกเลย พี่วินพาผมไปในทุกที่ที่อยากไป..เขากำลังทำในสิ่งที่ไม่เคยทำให้ผมเลย และเขาก็กำลังพยายามทำตัวเป็นแฟนที่ดี ผมเห็นทุกแววตา..สัมผัสได้ทุกความรู้สึกว่าเขาตั้งใจทำมันจริงๆ
"มึงไม่กลับพรุ่งนี้เลยล่ะ.."ทันทีที่ผมไขกุญแจแล้วเปิดประตูเข้ามา ก็พบกับฟิลิปที่ยืนเกาะอกอยู่หน้าตาไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
"มึงไม่นอนล่ะ ไม่ต้องรอกูหรอก"ผมบอกพลางเดินไปตบไหล่มันเบาๆ เพราะตอนนี้ร่างกายผมอ่อนเพลียมาทั้งวันแล้ว
"มึงไปไหนมา!"ฟิลิปเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินมากระชากแขนผมอย่างจนผมหันไปตามแรงดึงนั่น
"โอ๊ย!มึงจะเสียงดังทำไม"ผมบอก ฟิลิปเลื่อนมือหนานั่นบีบข้อมือเล็กของผม บีบแรงมากจนผมปวดหนึบไปหมด ใบหน้าของฟิลิปจ้องหน้าผมอย่างไม่ลดละ แววตาแสดงความโกรธเกี้ยวและลมหายใจที่กำลังคำราม..
"กูถามว่ามึงไปไหนมา!"ฟิลิปพูดสีหน้าโกรธจัด
"กูจะไปไหนกูต้องรายงานมึงด้วยหรือไง.."ผมพูด ไม่เข้าใจ
