หรือว่าฝันไปเป็นตุเป็นตะ...
“ใครมาส่งฉันที่บ้าน” เขาหันไปถามยศ
“คุณขิมครับ เธอบอกว่าพ่อเลี้ยงแพ้เบียร์เห็ดของพ่อเลี้ยงโรจน์ เมาหัวทิ่มหัวตำแล้วสลบ เธอเรียกบ๋อยมาช่วยแบกขึ้นรถ คุณขิมจอดรถหน้าบ้าน แล้วเรียกให้ผมกับป้าละอองออกไปแบกพ่อเลี้ยงเข้าบ้าน”
พนาไม่เชื่อ เรื่องเมื่อคืนมันเหมือนจริงมาก ไม่เหมือนความฝันสักนิด เขาควานหาโทรศัพท์รอบตัวแล้วเห็นมันนอนนิ่งอยู่บนหัวเตียงเลยคว้ามาดู เมื่อคืนจำได้ว่าไอ้โรจน์พยายามโทร.หาแต่เขาไม่ว่างจะรับเพราะอยากจะ...กับขิมมากกว่า
พนามองหน้าจอโทรศัพท์ยี่สิบกว่าสายมีจริงแต่เป็นเบอร์ของเมญาณีช่วงสามทุ่มเศษนั่นคือเหตุการณ์ก่อนที่เขาจะเลี้ยวพาขิมเข้าโรงแรมและเมญาณีขับตามเข้ามา...
“ไอ้เชี่ยโรจน์ เบียร์เห็ดเจ็ดยกอะไรของมึง มีแต่ยกมโนเป็นตุเป็นตะ ไม่ได้สักยกแต่เมาฉิบหาย...เมามโนด้วย”
“อะไรเจ็ดยกเหรอครับพ่อเลี้ยง” ยศยื่นหน้าเข้ามาเหมือนอยากรู้ เขาสงสัยว่าเมื่อคืนพ่
