โทรศัพท์มือถือส่งเสียงดังลั่นกรีดผ่านความมืดและเงียบภายในห้องสี่เหลี่ยมของอพาร์ทเม้นท์ที่ผมเช่าอยู่อาศัยระหว่างทำงาน
ผมรีบเอื้อมมือกดสวิทช์โคมไฟบนหัวเตียง เอื้อมมือคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดรับ รู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นชื่อไอ้วินปรากฏหราบนหน้าจอ
“ไอ้วิน... ช่วงฝึกเค้าอนุญาตให้มึงใช้โทรศัพท์ด้วยหรือวะ”
ผมกรอกเสียงถามไปยังต้นสายด้วยความสงสัย ไอ้วินเพิ่งเข้ากรมได้เพียงแค่สองสัปดาห์เท่านั้น เพราะเคยได้ยินมาว่าช่วงฝึกหนักห้ามพลทหารใช้โทรศัพท์
“กูแอบโทร”
ไอ้วินตอบกลับมาสั้นๆ
“เป็นไงบ้างวะ... ฝึกหนักมากป่ะ... ไหวนะเพื่อน”
ผมถามต่อ
“พอทนว่ะ”
“โทรมากลางคืนมีอะไรหรือเปล่า”
ผมรู้สึกได้ว่ามีความกังวลในน้ำเสียงของเพื่อน
“กูพยายามโทรหาแม่เดือนตั้งแต่เย็น... แต่เครื่องปิดตลอด แม่กูอยู่คนเดียว... เป็นห่วงว่ะ มึงไปดูให้ที”
“ได้ๆ... เดี๋ยวกูไปตอนนี้เลย”
ผมเหลือบมองนาฬิกา เวลาตอนนี้ห้าทุ่ม กดวางสา
