" มันต้องอร่อยแน่นอนอยู่แล้ว "
แนชยืดอก ภูมิใจสุด ๆ แต่ก็ยังมีสงสัยในใจ ทำไมเขาถึงจำอะไรต่อมิอะไรที่เคยค้นหาได้
แต่ก็ช่างมันเถอะ !!!
" พรุ่งนี้ เราจะทำแซนด์วิช 100 ชิ้นไปขายในเมืองกัน พวกเจ้าคนหนึ่งมีใครอยากไปในเมืองช่วย 2 คนนี้ขายของไหม " แนชถามเด็กที่วัน ๆ ฉันเดินเข้าป่าทั้ง 3 คน
" ข้าอยากเข้าป่าเหมือนเดิมนี่แหละ ให้ข้าเข้าป่าคนเดียวก็ได้นะ รู้สึกสบายใจกว่าเข้าเมืองน่ะ " โทบี้รีบบอกขึ้นก่อนใคร
" ข้าอย่างไรก็ได้ " บิลโบ้พูด
" ข้าก็เช่นกัน " โจอี้พูดตาม
" ถ้าอย่างนั้น บิลโบ้ก็ได้ ไปช่วยผู้หญิงยกของนะ " ไปเลยบิลโบ้ ฉันเลือกนาย
" ได้ " บิลโบ้ตอบ
เมื่อได้ผู้โชคร้าย เอ้ย !! โชคดี แนชก็เอาผลิตภัณฑ์ใหม่ทั้ง 5 อย่างและแซนด์วิชแบบใหม่ไป 2 คู่ เผื่ออาจารย์ของเขาและคนแคระขี้โวยวาย
เมื่อแนชเทเลพอร์ตเข้ามาในเมืองแล้ว ก็ดิ่งตรงไปยังโรงตีเหล็ก
" ลุงครับ ๆ เรียกลุงโซวิโลให้หน่อย " เขาเร
