Pure Talk
ฉันได้ยินเสียงเหมือนมีรถขับออกไปจากบ้าน ฉันแง้มหน้าต่างมองลงมาเหมือนแบร์รี่จะออกไปข้างนอกกับคุณคีป คงจะไปทำงานละมั่ง เหอะ คนขี้โกหก คนเลว ฉันโกรธจริงๆนะทำไมต้องทำเหมือนฉันโง่ด้วยที่ไม่รู้อะไรอยู่ฝ่ายเดียว ฉันเปิดประตูแล้วเดินลงมาข้างล่างทันที
"ลุงช่วยไปส่งเพียวที่บ้านหน่อยค่ะ เพียวจะกลับ"
คุณลุงคนขับรถของบ้านแบร์รี่กลืนน้ำลายลงคอทำท่าทางด้วยสีหน้าลำบากใจสุดๆ
"คือคุณแบร์รี่สั่งไว้ว่าถ้าเกิดคะ"
"งั้นเพียวจะออกไปนั่งแท็กซี่ค่ะ"
ฉันยื่นคำขาดออกไปก่อนจะเดินออกไปทันที เขารีบวิ่งมาดักหน้าฉันทันที
" โอเคครับผมจะไปส่ง เชิญครับ"
ฉันเดินกลับมาขึ้นรถทันที นี่ถึงขนาดสั่งคนที่บ้านกะจะไม่ให้ฉันออกไปไหนเลยเหรอ กลัวฉันหนีมากหรือไง หึหึ
@บ้านเพียวเร่
"เพียวกลับมาได้ไงลูก เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าอย่างงั้นละ"
ฉันมาถึงบ้านก็เจอแม่ที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ตรงโซฟา น้ำตาที่อัดอั้นมาก็ไหล วิ่ง
