บทที่ 6 ถึงเวลาเข้าหอ (1)

1934 คำ

“คุณนัดปิ่นมาเจอ มีอะไรไม่ทราบ” สาวสวยปากแดงเอ่ยถามอดีตสามี ด้วยสีหน้าคล้ายไม่พอใจหลังจากนั่งลงบนเก้าอี้ สายตาของเธอที่มองเควินแสดงออกชัดเจนถึงความเกลียดชังที่มีต่ออีกฝ่าย ทว่าทางชายหนุ่มกลับไม่แยแสเพราะตัวเขาเองก็ไม่ได้พิศวาสอดีตภรรยา “ทำไมพูดจาห่างเหินกับผัวเก่าจังเลยล่ะ” เควินยิ้มเยือกเย็นไม่คิดว่าปิ่นมุกจะดูสวยกว่าหลายปีก่อน ข้อดีของเธอคงมีเพียงเรื่องความสวยเท่านั้น ส่วนอย่างอื่นพูดได้เลยว่าไม่เป็นสับปะรด “รีบเข้าเรื่องเถอะ ปิ่นไม่มีเวลาว่างเหมือนคุณ” จริงๆ เธอไม่ได้อยากมาเจอเขาหรอก แต่ขัดคำสั่งคนชอบใช้อำนาจไม่ได้จึงมาตามการนัด ปิ่นมุกมองเควินด้วยหางตาก่อนจะเชิดหน้าขึ้นด้วยความเย่อหยิ่ง เห็นหน้าเควินแล้วอดคิดถึงลูกที่แท้งไปไม่ได้ ตอนนั้นเธอเครียดเพราะความมักมากของเขาจนแท้ง แต่คิดไปคิดมาเด็กไม่เกิดก็ดีจะได้ไม่มีพ่อเป็นคนชั่ว “ยังปากดีเหมือนเดิม เข้าเรื่องก็ได้” “พูดมาเถอะค่ะ อย่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม