เด็กของดินแดน

1. แนะนำตัวละครหลัก/แนะนำพื้นหลังของเรื่อง

(เด็กของดินแดน)

เรื่องนี้จะเป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาวต่างจังหวัดหรือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชุมชน

แนะนำตัวละครหลัก

(ดินแดน) พระเอก

เขาคือลูกชายคนเดียวของนายยกองค์การบริหารส่วนตำบลหรือเรียกง่ายๆว่านายยก(อบต) คนในชุมชนมักจะเรียกพ่อของเขาว่า(นายยกเปรม) ส่วนแม่ของเขามีนามว่า(ดาวเรือง) ส่วนเขาก็ถูกเรียกขานว่า(เฮียดิน)ในหนุ่มๆสาวๆหมู่มาก เพราะเขาเป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถมอเตอร์ไซค์และร้านขายอะไหล่รถที่ใหญ่สุดในตำบล เรียกได้ว่าร้านของเขาเป็นที่รวมตัวของเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่ชอบแต่งรถซิ่งกัน จึงทำให้เขาเป็นที่รู้จักของหนุ่มๆสาวๆในชุมชน ไหนจะขึ้นชื่อว่าเป็นลูกชายคนเดียวของนายยกเปรมอีก และที่สำคัญคือเขาหล่อมาก เรียกได้ว่าเขาคือตัวตึงของตำบลเลยแหละ

(รูปร่างหน้าตา) เขามีใบหน้าที่หล่อเหลา คิ้วหนา ตาคม จมูกโด่งเป็นสัน ผมดกดำ และยังมีรอยสักลายคลาสสิคเต็มแผ่นหลังลามไปถึงต้นแขนข้างขวา รูปร่างดี ร่างกายแข็งแรงกำยำ สูงประมาณ188เซนติเมตร ถึงเขาจะเป็นเด็กต่างจังหวัด แต่ด้วยหน้าตาและรูปร่างที่ดี จึงทำให้เขาดูดีอย่างกับนายแบบ หล่อเหลาเทียบเท่าพระเอกในละครหลังข่าวได้เลย ทำให้นิยามหน้าตาบ้านๆของเด็กต่างจังหวัดใช้กับเขาไม่ได้เลย

(มีฐานะ) แน่นอนอยู่แล้วว่าเขาต้องเป็นคนมีฐานะ เพราะพ่อของเขาเป็นถึงนายยก(อบต) และเขาเองก็มีอู่ซ่อมรถและร้านขายอะไหล่รถเป็นของตัวเอง ซึ่งร้านซ่อมรถและร้านขายอะไหล่รถของเขาก็อยู่ติดกันเลย แยกเป็นฝั่งๆ ฝั่งขวาคือร้านขายอะไหล่รถ ฝั่งซ้ายคือร้านซ่อมรถ เขาเปิดร้านเป็นของตัวเองตั้งแต่เขาเรียนจบช่างใหม่ๆ จนตอนนี้เขาอายุ 27 ปี ร้านของเขาก็มีรายได้และกำไลเข้ามาแต่ละเดือนหลักแสนกันเลยทีเดียว เพราะเป็นร้านใหญ่สุดในตำบลและมีลูกค้าประจำอยู่เยอะ และเขาก็ยังมีลูกน้องอีกสามคนที่เป็นเด็กช่างจบใหม่และเด็กช่างที่จบมาหลายปีแล้ว แต่ฝีมือดีทุกคน มีนามว่า (กันต์/เบียร์และชิน)

(นิสัยส่วนตัว) ถึงเขาจะขึ้นชื่อว่าเป็นตัวตึงของตำบล แต่เขาก็ไม่ได้ทำตัวเด่นเหนือใครเลย เขามักจะเป็นคนนิ่งขรึม พูดน้อย ยิ้มยาก และด้วยความที่เขาเป็นคนนิ่งๆ คนส่วนใหญ่จึงมักจะบอกว่าเขาเย็นชา แต่จริงๆแล้วจิตใจข้างในของเขากลับอ่อนโยนและใจดี แต่ก็ไม่ใช่กับทุกคน เขามีทั้งด้านที่อ่อนโยนและด้านที่แข็งกร้าวเสมอ แล้วแต่สถานการณ์และบุคคลนั้นๆ ซึ่งถ้าดูรวมๆจากบุคลิกภายนอก เขาก็เหมือนจะเป็นคนเย็นชานั่นแหละ แต่กระนั้นผู้ชายก็คือผู้ชายมักจะมีความเจ้าเล่ห์อยู่ในตัว และด้วยความที่เขาเป็นคนนิ่งขรึม จึงทำให้เขาดูเท่ห์และเป็นที่กรี๊ดกร๊าดของสาวๆทั้งตำบล ลามไปถึงตำบลใกล้เคียงอีกต่างหาก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเขากลับยังโสด ไม่มีเมีย เรียกได้ว่าโสดสนิท ไม่มีแม้กระทั่งคนคุย มีผู้หญิงทักมาอ่อยทักมาจีบ เขาก็ไม่คุย อ่านไม่ตอบ บ้างก็ไม่อ่านเลย แต่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยมีแฟนมาก่อน ตอนเรียนมัธยมปลายเขาเคยมีแฟนอยู่หนึ่งคน ตอนคบกันก็รักกันตามประสาคู่รักวัยรุ่นปกติ แต่สาเหตุที่ทำให้เลิกกันเพราะอดีตแฟนเก่าของเขามีคนอื่นหรือนอกใจเขานั่นเอง ซึ่งความรู้สึกของเขาตอนนั้นที่โดนแฟนนอกใจมันก็ไม่เชิงว่าเสียใจ แต่มันแค่เสียหน้ามากกว่าที่โดนสวมเขา ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยคบหากับใครอีกเลย ไม่ใช่ว่าเจ็บฝั่งใจแต่แค่ไม่อยากผูกมัดกับใครมากกว่า จนปัจจุบันเขาเอาแต่ทำงานอย่างเดียวไม่สนใจเรื่องหญิงเลย แต่ก็มีบ่อยที่มีซำติงกับสาวๆที่มาทอดกายให้ฟรีๆ แต่ก็ไม่ได้สานต่อ ความสัมพันธ์หยุดไว้ที่น้ำแตกแล้วแยกทาง และเขาก็ป้องกันทุกครั้ง ไม่เคยละเลยแม้แต่ครั้งเดียว

(เมเบล) นางเอก

ครอบครัวของเธอมีกันอยู่ทั้งหมดสี่คน มีพ่อและแม่ ตัวเธอแล้วก็ยาย แต่ยายของเธออาศัยอยู่ที่ต่างจังหวัดเพราะเป็นบ้านเกิดของยาย ส่วนพ่อกับแม่และตัวเธอก็อยู่บ้านพ่อของเธอที่กรุงเทพเพราะเป็นบ้านเกิดของพ่อเธอ ซึ่งพ่อกับแม่ก็มักจะพาเธอกลับต่างจังหวัดไปหายายช่วงเทศกาลต่างๆของทุกปี จนตอนนี้เธออายุ 17 ปี เธอจึงได้รู้จักกับเด็กต่างจังหวัดที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกับยายของเธอมาบ้างอยู่หลายคน เวลากลับไปหาคนเป็นยาย เธอก็มักจะไปเล่นกับเด็กแถวนั้นบ่อยๆ ที่สนิทกันจริงๆก็มีอยู่สองคน คนหนึ่งเป็นผู้ชายมีนามว่า(เอ็ม)แต่พอโตมากลับเปลี่ยนชื่อจากเอ็มเป็นเอ็มมี่เฉยเลย ก็คือไม่ใช่ชายแท้นั่นแหละ ส่วนอีกคนเป็นผู้หญิงแท้ๆ หน้าตาสวยคม ผิวแทน มีนามว่า(เฟิร์น) ซึ่งทั้งเอ็มมี่และเฟิร์นก็อายุรุ่นเดียวกันกับเธอ

(รูปร่างหน้าตา) เธอมีหน้าตาน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อยดูจิ้มลิ้ม ดวงตากลมโต ขนตางอนงาม คิ้วเรียวสวยได้รูป ผมดำยาวสลวย ไว้ผมหน้าม้า ผิวขาวอมชมพูมีออร่า เธอเป็นคนตัวเล็กแต่สัดส่วนไม่เล็กเลย หน้าอกหน้าใจอวบอิ่มใหญ่โตเกินตัวเกินวัย เอวคอดกิว สะโพกกลมมน แขนและขาเรียวเล็กเนียนละเอียดไร้รอยติ ความสูงประมาณ157เซนติเมตร ตัวเล็กอุ้มง่าย น่ารักน่าเอ็นดูและน่าทะนุถนอม

(มีฐานะ) ฐานะทางบ้านดีพอตัว เพราะทั้งพ่อทั้งแม่ของเธอเป็นหัวหน้าฝ่ายทั้งคู่และยังทำงานที่เดียวกันอีก แถมบริษัทที่พ่อกับแม่ของเธอทำงานอยู่ยังเป็นบริษัทชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศ แน่นอนว่ารายได้ต่อเดือนเยอะเอาเรื่อง ซึ่งพ่อกับแม่เลี้ยงดูเธออย่างดี ให้เธอมีครบทุกอย่างเหมือนคนอื่น เธอไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองขาดหรือด้อยกว่าคนอื่นเลย ชีวิตของเธอดุจราวกับลูกคุณหนู มีหน้าที่แค่ตั้งใจเรียนและเป็นเด็กดีของพ่อกับแม่ให้พวกเขาได้ชื่นใจ

(นิสัยส่วนตัว) เธอเป็นเด็กน่ารัก เป็นเด็กนิสัยดี ร่าเริงสดใส อัธยาศัยดี ใสซื่อ เป็นคนอ่อนโยนต่อคนรอบข้าง แต่เธอก็มีความดื้อรั้นและความไม่ยอมคนอยู่ในตัว

แนะนำพื้นหลังของเรื่อง

พ่อกับแม่ของเมเบลต้องย้ายไปทำงานประจำตำแหน่งที่บริษัทสาขาต่างประเทศโดยขัดไม่ได้ เพราะเป็นคำสั่งประธานใหญ่ของบริษัท พวกเขาเลยต้องย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่ต่างประเทศ แต่ด้วยความที่เมเบลยังเด็กและติดสังคมของที่นี่ เธองอแงและร้องไห้หนักมากเพราะเธอไม่อยากไปอยู่ต่างประเทศ พ่อกับแม่ของเธอจึงได้ปรึกษากันจนตกลงกันได้ว่าจะให้เมเบลย้ายไปอยู่กับยายของเธอที่ต่างจังหวัด อย่างน้อยเมเบลก็จะได้อยู่เป็นเพื่อนยายด้วย ซึ่งเมเบลก็ดีใจมากที่จะได้อยู่กับยายและไม่ต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว หลังจากนั้นพ่อกับแม่ของเธอก็ได้จัดการเรื่องย้ายโรงเรียนและมาส่งเธอที่บ้านยาย ยังดีที่เป็นช่วงปิดเทอมใหญ่ เรื่องย้ายโรงเรียนจึงเป็นไปได้ง่าย ล่ำลาลูกสาวสุดที่รักเสร็จ พวกเขาก็ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ต่างประเทศโดยติดต่อมาหาลูกสาวอยู่ตลอดด้วยความคิดถึงและส่งเงินให้ใช้ไม่ขาดมือ

.....และนี้ก็เป็นสาเหตุให้ตัวนางเอกหรือเมเบลต้องไปอยู่ต่างจังหวัดกับยายของเธอ และแน่นอนว่าเธอต้องได้พบกับพระเอกหรือดินแดนที่เป็นคนในตำบลเดียวกันกับยายเธอ แต่พวกเขาจะได้พบกันตอนไหนหรือเมื่อไหร่และเรื่องราวความรักของพวกเขาทั้งคู่จะเป็นอย่างไรนั้น ติดตามอ่านได้ในตอนถัดไปนะคะ.....