ความวุ่นวายทำให้ภูมิต้องเดินออกมาข้างนอก ตอนนี้เสียงแม่ของตนกำลังร้องไห้โวยวายทำไมอ่ะทีแม่ยังมีสามีคนเดียวกับแม่ของจัสมินเลย ผมไม่เข้าใจทำไมไม่มีใครเข้าใจผมบ้างเลย
"ภูมิ!!"
"จัสมิน" ผมถอนหายใจทันทีเหนื่อยเหลือเกิน
"คุณไปพูดอะไรทำไมคุณป้าถึงได้เป็นแบบนั้น คุณป้ารับไม่ได้เรื่องคนรักของภูมิเหรอ"
"ประมาณนั้น"
"เธอไม่ดีเหรอคะ"
"ไม่ใช่ ช่างเถอะผมฝากแม่ด้วยแล้วกันผมมีงานต้องทำ"
จัสมินได้แต่มองภูมิจนสุดสายตา เธอหันไปมองในห้องพักตอนนี้คุณพ่อกำลังปลอบใจคุณป้าอยู่ นี่มันอะไรกัน
ด้านภีมตอนนี้กำลังนั่งรอคุณพ่อคุยธุระอยู่ในห้องทำงานก็เริ่มหนักใจเมื่อพี่ชายส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ร้องไห้มาหา คงพังสินะ ไม่ได้เรื่อง!
"พ่อผมมีเรื่องจะคุยด้วย สำคัญมาก" ผมรีบบอกพ่อทันทีเมื่อพ่อเดินออกมาส่งแขกคนสำคัญ
"มีเรื่องอะไร"
ผมเดินตามพ่อเข้ามาในห้องทำงาน ตอนนี้พ่อผมกำลังมองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจหรือเพราะผมมีสี
