ลูกค้า คู่ค้า

1221 คำ
เสื้อสูทสีดำถูกถอดเอาไว้ที่รถรองเท้าส้นสูงที่ใส่ทำงาน แปรเปลี่ยนเป็นรัดส้นเปลือยเท้า ประดับคริสตัล ผมยาวสยายมัดรวบขึ้นเปิดหน้าให้ชัดเจน ตามมาด้วยต่างหูและสร้อยคอเข้าชุดกัน เท่านี้ก็พอแล้ว สำหรับงานเปิดตัวนาฬิกาแบรนด์ดังที่บอสต้องไปร่วมงาน เค้าต้องใจเต้นเพราะเธอกี่รอบกัน ภัทรกร มองดูเลขาสาวคู่ใจที่ยืนรออยู่ข้างรถ ด้วยสายตาชื่นชมแทบจะปิดไม่มิด ใบหน้าหล่อขาวในชุดสูทสีเข้ม เพียงพอที่จะควงเธอในคืนนี้ “จอดรถไว้ที่นี่แหละ พี่ไปส่งเอง แล้วพรุ่งนี้เช้าจะไปรับด้วย “ เลขาสาวยิ้มกว้างแล้วมองหน้าบอส ก่อนจะขยับเนคไทให้เข้าที่ “ไปค่ะ บอส เชิญค่ะ “ เธอขีดเส้นให้เค้าอีกแล้ว ภัทรกรเปิดประตูรถให้สุภาพสตรีแล้วขับรถออกจากที่ทำงาน เพื่อเดินทางไปยังสถานที่จัดงาน รถเต็มถนนไปหมด เค้ามองเธอที่สวมเสื้อกล้ามอวดแขนเรียวแล้วถอนหายใจออกมา ก่อนจะปรับอุณหภูมิให้สูงขึ้น “หนาวมั้ย “ “อากาศเย็นดีค่ะ บอสหิวหรือยังคะ รถท่าจะติดยาว งานเริ่มสองทุ่ม เรามีเวลาอีกนิดหน่อย “ บอสพยักหน้าทันที เธอหิวแล้ว เค้าดูออก รถสปอร์ตเข้ามาจอดในไดร์ทรูชื่อดัง แล้วคนขับรถก็จัดการสั่งของว่างรองท้องก่อนทันที วิปปิ้งครีมรสหวานมันจัดที่เธอชอบทำเอาคนมองเธอกินใจสั่นทันที ” มันอร่อยขนาดนั้นเลยหรอ “ เค้าถามออกมาเมื่อเธอหลับตาพริ้ม “ผู้หญิงกับของหวานค่ะ ดีมาก แต่เยอะๆมันอ้วน “ เค้ามองเธอแล้วส่ายหน้า “อีกยี่สิบโล พี่ก็ไม่ว่าสักคำ “ คนฟังทำสีหน้าเรียบเฉยทันที ภัทรกรรีบแก้คำ “พี่หมายถึงอีกหน่อย ปัดอายุมากขึ้น น้ำหนักก็ต้องเพิ่มขึ้นไง “ เค้าเลิ่กลักตอบทันที ใบหน้าสวยแอบยิ้มออกมา แล้วมองขนมที่เค้าสั่งมาให้ เพราะเค้าเป็นแบบนี้ เธอถึงตัดรอนเค้าไม่ลง ถ้าพี่กรทำให้เธออึดอัดกว่านี้ เธอคงไปนานแล้ว แต่พี่กรยังคงเป็นพี่กร ผู้ใจดีเสมอมา นางแบบสาวสวยมองไฮโซหนุ่มตาเป็นมัน ชายหนุ่มที่มาพร้อมกับเลขาสาวแทนที่จะมากับคู่ควงคนอื่น บอกให้รู้ว่าชายผู้นี้โสดสนิท “สวัสดีค่ะคุณภัทรกร “ นางแบบสาวที่เคยร่วมงานกับบริษัทแห่งนี้เอ่ยทักทาย “สวัสดีครับ ไม่เจอกันนานเลย สบายดีนะครับ คุณแอนนา “ “ก็คุณไม่เรียกแอนนานี่คะ ถ้าเป็นบริษัทคุณภัทรกรแอนนายินดีเสมอนะคะ “ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะดึงเลขาให้เข้ามาใกล้แล้วขอตัวเลี่ยงมา “นึกตั้งนาน ชื่ออะไรเปลี่ยนหน้าเก่ง พี่จำไม่ได้เลย “ “ปัดก็นึกอยู่ค่ะ แต่ทำแล้วสวยแบบนี้ ทำเถอะค่ะ เงินเค้า ไม่เดือดร้อนใคร ปัดอยากให้สาวๆสวยตามที่ใจอยากค่ะ “ ชายหนุ่มยิ้มกว้างแล้วมองใบหน้าสวยหมดจดของเธอ “แล้วปัดละ อยากทำไหม “ “ปัดกลัวเจ็บค่ะ แต่อยากทำค่ะ อยากทำหน้าอกค่ะ “ คนฟังหน้าแดงทันที อยากจะบอกว่าเท่านี้ก็พอแล้ว แค่มองตรงนี้เค้าก็แย่แล้ว แม่คุณเอ้ย ภัทรกรดึงแขนเธอให้มานั่งเคียงข้างเค้า ก่อนที่เก้าอี้ข้างๆจะถูกดึงออก ชายหนุ่มในชุดสูทสีเข้ม หันมาทักทายเค้าก่อน “สวัสดีครับ คุณภัทรกร ผมจอมทัพ จากไทยแมนสตีลครับ “ ภัทรกรลุกขึ้นยืนก่อนจะกระชับมือกับคนที่เข้ามาทักทายและมองไปยังหญิงสาวข้างตัว “เลขาครับ ลูกปัด ลักษณาวัฒน์ ครับ เลขาส่วนตัวผมเอง “ “สวัสดีค่ะ ขออนุญาตนะคะ “ มือบางยกมือไหว้และหยิบนามบัตรตัวเองและนามบัตรเจ้านายส่งให้คู่กัน “ผมลืมไม่ได้ติดตัวมาเลย “ จอมทัพมองนามบัตรในมือแล้วยิ้มออกมา เจ้านายลูกน้อง นามบัตรเหมือนกันเป๊ะเลย “ผมจะเสนอโครงเหล็กให้ คงต้องผ่านจัดซื้อใช่ไหมครับ “ เจ้าของโรงเหล็กเปิดการเจรจาทันที ภัทรกรพยักหน้า ตามหลักก็ต้องแบบนั้นครับ แต่ลูกปัดส่งใบไปสอบราคาก่อน แสดงว่าทางเราสนใจทางไทยแมนสตีลเช่นกัน ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เราคงได้ร่วมธุรกิจกัน ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่เคียงข้างกับเจ้านายหนุ่ม เค้าสะดุดตาเธอตั้งแต่งานวันนั้น และยังจำมาถึงวันนี้ เมื่อเห็นคนทั้งคู่อีกครั้ง ไฟในงานดับลงก่อนที่แสงสปอร์ตไลท์จะส่องสว่างขึ้นมา นางแบบสาวในชุดแบรนด์ไทย เดินนำออกมา ในมือมีนาฬิกายี่ห้อดัง ในโถแก้ว เอกสารในมือ บอกให้รู้ว่า ชุดที่เดินมาชุดแรก เป็นนาฬิกาที่ราคาไม่สูงนัก เหมาะสำหรับคนทำงานและสาวออฟฟิศ “สวยดีค่ะ ไม่แพงด้วย “ ลูกปัดกระซิบบอกกับบอสหนุ่ม ก่อนที่เค้าจะชี้รุ่นนี้สำหรับผู้ชาย “สวยดี ปัดเอาไหม ถ้าปัดซื้อผู้หญิง พี่จะดูรุ่นผู้ชาย “ หญิงสาวค้อนออกมา “ไม่เหมาะค่า บอสต้องปาเต๊ะ โครุ่ม จะมาใส่แฟชั่นไม่ด้ายยย” เค้ายิ้มออกมา แล้วมองนาฬิกาที่สวมอยู่ มันก็แค่ของสะสมที่มีราคาเท่านั้น เค้าอยากใส่คู่กับเธอก็เท่านั้นเอง จอมทัพมองคนสองคนแล้วรู้สึกแปลกใจไม่ได้ บอสกับเลขาหรอ ทำไมสนิทกันขนาดนี้ แล้วแววตาที่ผู้ชายมองผู้หญิงมันเป็นแววตาของคนตกหลุมรักชัดๆ “พรุ่งนี้ผมจะติดต่อไปนะครับ ถ้าเวลาเราตรงกัน อาจจะได้ทานข้าวด้วยกันสักมื้อ “ จอมทัพโยนหินถามทางไปก่อน “พรุ่งนี้เย็นบอสว่างค่ะ มีแพลนไหมคะ ถ้าไม่มีปัดทำนัดไว้ดีไหมคะ “ เลขาทรงประสิทธิภาพบอกเจ้านาย “มื้อเย็นพรุ่งนี้ดีไหมครับ ลองคุยกันนอกรอบก่อน “ ภัทรกรเสนอไอเดียออกไป “ครับ ตามนั้นเลย ผมจะให้เลขา ติดต่อไปนะครับ แล้วพรุ่งนี้เจอกันครับ คุณภัทรกร คุณลูกปัด “ “จำเก่งไปหมด “ ชายหนุ่มบอกเลขาส่วนตัวระหว่างที่ยืนรอรถด้วยกัน “ก็เพิ่งดูค่ะ เผื่อว่าคุณจอมทัพใจร้อนเหมือนบอสไงคะ “ เธอยิ้มหวานอีกแล้ว ชายหนุ่มเฉไฉมองไปทางอื่น เค้าจะต้านเสน่ห์ของเธอไม่ได้แล้ว ”ข้าวต้มไหม พี่เลี้ยง “ “ไปค่ะ เจ๊เอได้ไหมคะ อยากกินหมูกรอบ “ ทำไมใจไม่ได้ มาทำตาอ้อนแบบนี้ ขอรถก็ได้รถ นั่นแหละ ภัทรกรบอกกับตัวเอง แล้วขับรถมาตามทางเพื่อไปยังร้านข้าวต้มชื่อดัง รถสปอร์ตจอดชิดทางเท้า ก่อนที่เค้าจะขยับเน็คไทด์และถอดออก ปลดกระดุมเสื้อให้สบายๆแล้วเดินลงมาจากรถ มองคนที่กำลังหิวจัดเดินนำไปที่ร้านอาหารก่อน “พี่ครับ ซื้อดอกไม้ไหมครับ “ มะลิซ้อนในห่อใบตองกลิ่นหอมฟุ้งทำเอาลูกปัดใจบางทันที เธอชอบดอกไม้ ชอบดอกไม้หอม และเค้าก็รู้ใจดี “มีมากี่มัด พี่เหมาหมดเลย “
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม