ถ้ำมอง

1527 คำ
“เป็นไงบ้างลูกพี่ สำเร็จป่าว” ไอ้จ๋อยถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าลูกพี่ยิ้มแป้นแล่นเดินมาอย่างมีความสุข คิดไว้เลยว่าต้องได้รับข่าวดีแน่นอนไม่อย่างนั้นคงไม่เดินผิวปากมาหรอกนะ แล้วยังทำสีหน้าอารมณ์ดีมาแต่ไกลเลย “ระดับกูแล้วจะเหลือเหรอ กลับบ้านกัน วันนี้กูจะเลี้ยงเหล้ามึง” เขาตบบ่าไอ้จ๋อยแล้วเดินผิวปากขึ้นรถอย่างสบายใจกับความสำเร็จไปอีกขั้น ทำเอาไอ้จ๋อยถึงกับยิ้มร่าขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำว่า “เลี้ยงเหล้า” “ลาภปากไอ้จ๋อยอีกแล้ว” จารุยศแลบลิ้นเมื่อนึกถึงเหล้าหมักแสบปาดคอของนายอำเภอแล้วน้ำลายสอทันที ไอ้จ๋อยขับรถพาลูกพี่ติณณ์กลับซึ่งระยะทางห่างกันแค่ 2 กิโล เท่านั้น เมื่อมาถึงพ่อผู้ใหญ่และแม่วิมลก็ยืนรออยู่หน้าบ้านพอดี “ไปไหนมาไอ้หนู พ่อกับแม่เรียกหาตั้งนาน” นายอำเภอเตวิชถามเมื่อลูกชายลงจากรถ ตั้งแต่มาปรึกษาเรื่องหัวใจเมื่อช่วงสายก็หายหัวไปเลยเรียกหาเท่าไรก็เจอ พอคนงานมาบอกว่าออกไปแอ๋วสาวกับไอ้จ๋อยเขาถึงได้รู้ “หนูไปหาพี่ปานมาจ้ะพ่อ” “แล้วได้ทำตามที่พ่อบอกปะ” เขาถามด้วยความอยากรู้ “ทำตามแล้วจ้ะ และก็ผ่านไปได้ด้วยดี หนูบอกความในใจที่มีให้กับพี่ปานรู้แล้ว และที่สำคัญพี่ปานก็ไม่รังเกียจหนูด้วย แล้วยังเปิดทางให้หนูจีบอีกด้วย” เขาบอกอย่างภาคภูมิใจ “ดีแล้วแหละไอ้หนู เอ็งก็ตามตื๊อ ตามจีบบ่อยๆ สักวันหนูปานต้องใจอ่อนแน่นอน” “จ้ะแม่ หนูไม่มีวันยอมแพ้แน่นอน แล้วพ่อกับแม่ตามหาหนูทำไมเหรอจ๊ะ” “ว่าจะชวนเอ็งไปกินข้าวในเมืองสักหน่อย แต่แม่ขี้เกียจไปแล้ว” “งั้นหนูขอตัวไปหาของแกล้มเหล้าก่อนนะแม่ จะฉลองที่พี่ปานอนุญาตให้หนูจีบ” “ตามสบายเลยลูก ลุงทิดเอาเนื้อหมูป่า เนื้อกระรอกที่ล่าเมื่อคืนมาให้แล้วยังมีเนื้อกบอีกนะ แม่แช่ไว้ในตู้เย็น เอ็งเอามาแกล้มเหล้าได้เลยนะไอ้หนู แม่กับพ่อจะไปเดินตรวจตรารีสอร์ตสักหน่อย อย่าเมาให้เยอะล่ะ พรุ่งนี้ต้องพบลูกค้าอีก” ไม่วายที่จะย้ำกำชับถึงเรื่องงานพรุ่งนี้แม้รู้ว่าติณณภพไม่เคยเสียงานอยู่แล้วแต่ก็กันไว้ดีกว่าแก้ เธอไม่อยากให้เสียงานเพราะเรื่องไร้สาระหรอกนะ “รับทราบจ้ะแม่” “เดี๋ยวจ๋อยไปเอาไหเหล้าในคลังมาให้นะลูกพี่” “เอ็งเอามาไหเดียวพอนะ ข้าไม่อยากเมามาก เดี๋ยวจะตื่นไม่รอด ข้าไปเตรียมกับแกล้มก่อนดีกว่า พูดแล้วเปรี้ยวปาก อยากกินผัดเผ็ดหมูป่า” ติณณภพเดินปลีกตัวขึ้นไปยังบ้านทรงเรือนไทยของพ่อแม่ เขาพักอยู่บ้านอีกหลังซึ่งตั้งอยู่ในรีสอร์ต สลับมานอนที่นี่บ้าง บ้านที่รีสอร์ตบ้างแล้วแต่อารมณ์ เขาเดินเข้าไปในครัวขนาดใหญ่ที่มารดาสั่งทำโดยเฉพาะท่านออกแบบเองกับมือ ด้วยความที่อยากได้ห้องครัวกว้างๆ เหมาะสำหรับทำอาหารหลากหลายอย่างรวมทั้งทำพวกขนมเบเกอรี่ ทำให้พ่อต้องต่อเติมบ้านเพื่อสร้างห้องครัวใหม่ให้กับแม่ ทุกวันนี้ถ้าหากมีเวลาว่างท่านมักจะหมกตัวอยู่ในครัว คิดค้นเมนูใหม่ๆ ขึ้นมา เพื่อเอาไปลงในห้องอาหารของรีสอร์ต ไม่อยากจะโม้เลยว่า ขนมหวานของรีสอร์ตเขาขึ้นชื่อมา ลูกค้าต่างติดอกติดใจ พูดปากต่อปาก ซื้อกลับไปเป็นของฝากแทบทุกคน สูตรความอร่อยก็ได้มาจากการลองผิดลองถูกของท่านนี่แหละ มีเขา พี่ชาย และพ่อ เป็นหนูทดลอง กว่าจะรสชาติอร่อยถูกปาก ทิ้งของก็ไปเยอะ ทุกวันนี้ท่านก็ยังไม่หยุดที่จะคิดสูตรอาหารคาวหวานขึ้นมาอีกแล้วยังบอกอีกว่าจะหยุดก็ถือเมื่อไม่มีแรงทำ เพราะต้องเอาแทนอาหารบางอย่างให้เขากับยุคสมัยและตามความนิยมชอบของลูกค้าในปัจจุบัน ร่างหนาเปิดตู้เย็นหยิบของสดและเครื่องปรุงออกมา ลงมือจัดการแปลงร่างเป็นพ่อครัวหัวป่า แสดงฝีมือทำกับแกล้มกินกับเหล้าในช่วงเย็นของวัน ถ้าอาหารการกินบอกเลยว่าเขาได้ฝีมือมาจากมารดาทั้งหมด ท่านสอนเข้ามาตั้งแต่เด็ก ตอนไปอยู่หอเรียนมหาลัยบอกเลยว่าทำอาหารกินเองทุกวันนะ นอกจากวันที่เร่งรีบเท่านั้นถึงจะซื้อกิน เพื่อนแวะมาฝากท้องกินข้าวด้วยประจำจนกลายเป็นพ่อครัวประจำคณะไปเลย ผ่านไปสักพักทุกอย่างถูกจัดใส่จานอย่างสวยงามกลิ่นหอมฉุยโชยไปทั่วบ้าน เขาแบ่งส่วนหนึ่งไว้ให้พ่อกับแม่กินแล้วถ่ายรูปส่งไปยั่วพี่ชายที่อยู่เมืองนอกให้ลงแดงตาย เพราะรายนั้นชอบกินอาหารป่ามากโดยเฉพาะกบทอดกระเทียมพริกไทยดำ พี่ชายเขาชอบมากที่สุดแต่สมน้ำหน้าอยากหนีไปเรียนเมืองนอกเองนักปล่อยให้เขารับภาระคนเดียวจะยั่วให้ลงแดงตายไปเลย “ไอ้จ๋อยมายกกับแกล้มไปสิ” เขาตะโกนเรียกลูกน้องแล้วชะโงกหน้าออกไปทางหน้าต่างพบว่าท้องฟ้าในยามค่ำคืนหลังจากที่แสงสนธยาของตะวันตกดินลับฟ้าไปแล้วเป็นช่วงเวลาหัวค่ำพอดี อีกประมาณ 30 นาที ก็จะเป็นเวลา 19:00 น. ถึงเวลาตั้งวงเหล้าฉลองข่าวดีเสียที “น่ากินจังเลยลูกพี่” จ๋อยปาดน้ำลายเมื่อเห็นอาหารตรงหน้าซึ่งหอมฉุยน่ากินสุดๆ ฝีมือลูกพี่เขาสุดยอดไม่เป็นสองใคร บอกเลยว่าพ่อครัวร้านอาหารดังๆ ฝีมือยังเทียบไม่ติด “รีบยกไปสิ แล้วบอกแม่บ้านด้วยนะว่ามายกกับข้าวขึ้นโต๊ะให้พ่อกับแม่กูด้วย กูไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวก่อน เหนียวตัวชะมัด” “รับทราบครับลูกพี่” กับแกล้มและเหล้าหมักอย่างดีโดยสูตรพิเศษจากคุณปู่เขารับรองได้เลยว่าอร่อยจนเมาหัวทิ่มแน่นอน รสชาติไม่เป็นสองรองใคร เป็นที่ถูกอกถูกใจเขาชาวบ้านยิ่งนัก แต่นานๆ ครั้งจะเอาออกมากินเนื่องจากมารดาไม่ค่อยชอบใจหรอกนะเพราะดีกรีมันแรงเหลือเกินกินทีไรเมาหัวทิ่มตลอด “มึงรู้อะไรมั้ยไอ้จ๋อย กูน่ะลุ้นแทบฉี่ราดตอนสารภาพรักพี่ปาน กลัวว่าพี่เขาจะปฏิเสธความรักของกู แต่ถือว่าโชคเข้าข้างเทวดายังเห็นใจในความดีของกู พี่ปานเลยไม่ปฏิเสธแถมยังเปิดทางให้กูอีก มึงคอยดูนะกูจะต้องจีบพี่ปานมาเป็นเมียให้ได้ แต่ว่ามึงแอบชอบใครบ้างมั้ยวะไอ้จ๋อย กูเห็นวันๆ ทำแต่งาน ไม่สนใจใคร” เขาพูดพลางยกแก้วน้ำสีอำพันกรอกเข้าปากตามด้วยผัดเผ็ดหมูป่าของโปรด แล้วหันมองไอ้จ่อยอย่างรอคำตอบ เพราะมันตัวติดเขาตลอดเวลาเลยไม่รู้ว่าแอบไปจีบสาวที่ไหนบ้างหรือเปล่า ตั้งแต่รู้จักกันมาก็ไม่เคยเห็นมันคบกับใครเป็นแฟนสักคนนอกจากเอาไว้ควงเล่นๆ เท่านั้น ก็เหมือนกับเขานั่นแหละ “ก็มีแหละลูกพี่ แต่เขาไม่สนใจผมเลย หน้าตาผมก็ออกจะหล่อ การศึกษาก็ดี ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้เกลียดขี้หน้าผมนัก” พูดถึงเรื่องความรักแล้วไอ้จ๋อยคนนี้สุดซ้ำกระดองใจ แอบชอบเขา แต่เขาไม่ชอบ แล้วยังแสดงท่าทางรังเกียจอีก ชีวิตความรักช่างรันทดเทวดาฟ้าไม่เป็นใจให้ไอ้จ๋อยเลย อยากจะตัดใจจากเขาแต่หัวใจดันเรียกร้องหาแต่แม่ยอดยาหยีเพียงคนเดียว พูดแล้วช้ำใจซดเหล้าเพียวๆ ดีกว่า “ใครวะที่มึงพูดถึง” เขามองหน้าพลางขมวดคิ้วเข็ม ใครกันวะ! ผู้หญิงที่ไอ้จ๋อยชอบ ทำไมเขาไม่รู้มาก่อนเลยหัดมีความลับซะด้วย “แม่สาวประชาสัมพันธ์คนสวยยังไงล่ะลูกพี่” “น้องยาหยีเหรอ” “ใช่ครับลูกพี่ ไอ้จ๋อยตามจีบมานานก็ไม่มีวี่แววว่าน้องยาหยีจะสนใจเลย” “มึงรุกหนักไปป่าว น้องเขายังเด็ก ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป อย่างวูวามมากเกิน ผู้หญิงเขากลัว” ดูทรงแล้วไอ้จ๋อยแม่ง! ต้องบุกหนักแน่นอนน้องยาหยีถึงได้กลัวมันทั้งที่หน้าตาก็ไม่ได้โหดสักนิด ออกจะหล่อสาวกรี๊ดด้วยซ้ำ ไม่สมกับเป็นลูกน้องเขาเลยไอ้จ๋อยเอ๋ยยย หนำซ้ำน้องยาหยีก็บอบบางเหลือเกินคงตกใจการจีบของมันแน่ๆ ถึงได้แสดงท่าทีรังเกียจออกมาทั้งที่ปรกติแล้วหญิงสาวไม่เคยเกลียดใครด้วยซ้ำแค่โกรธก็ไม่รู้ว่าจะทำเป็นหรือเปล่า นิสัยดีมารยาทงดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์ต่างกับไอ้จ๋อยราวฟ้ากับเหว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม