2 เดือนต่อมา
ฤกษ์งามยามดีงานช้างแห่งปีของอำเภอบ้านโนนกระแห งานมงคลสมรสระหว่างลูกชายนายอำเภอและลูกสาวผู้ใหญ่บ้านและอีกคู่ลูกสาวคนสวยของแม่พิกุลและพ่อช้างซึ่งได้ควงคนสนิทของลูกชายอำเภอเข้างานวิวาห์พร้อมกัน
“ยิ้มแก้มปริเลยนะแม่” เตชินตร์เอ่ยแซวมารดาเมื่อเดินมาเห็นท่านมองติณณภพแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด
“ก็แม่มีความนี่น่า นานๆ บ้านเราจะมีงานมงคลแบบนี้ แล้วเมื่อไรเอ็งจะหาเมียล่ะ” แม่เปรมหันหน้ามาคุยกับลูกชายคนโตไม่วายที่จะแซะใส่ในเรื่องที่ยังหาเมียไม่ได้ อายุอานามก็เยอะแล้วยังจะหนีไปเรียนอีกแทนที่จะหาเมียแต่งงานมีครอบครัวดันปล่อยให้น้องแซงหน้าไปก่อนเฉยเลยชาตินี้เธอไม่รู้ว่าจะได้อุ้มหลานของเจ้าเตหรือเปล่า มันเล่นสนใจแต่งานและเรื่องเรียนอย่างเดียว ผู้หญิงสนใจที่ไหนกันละ เธอทำใจล่วงหน้าไว้แล้วว่าคงมีลูกสะใภ้เพียงคนเดียวนั่นแหละ อย่าหวังได้สะใภ้คนโตเลย
“เรียนจบก่อนค่อยหา กะว่าจะเอาแหม่มมาฝากแม
