บทที่24

1168 คำ

ไอ้บ้าเอ๊ย จะซื้อให้สาวแล้วมาถามฉันเนี่ยนะ ใช้อะไรคิด! ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางจนมาถึงคอนโด เขาเองก็ไม่พูดอะไร กลับมาถึงเราก็แยกย้ายกันอาบน้ำ ฉันอาบเสร็จก็ออกมาทำกับข้าว "สร้อยล่ะ สร้อยอยู่ไหน" อยู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นมาระหว่างที่เรานั่งดูละครด้วยกัน หลังจากที่เรากินข้าวอิ่มแล้ว "..." ฉันไม่ตอบอะไร แต่เดินไปหยิบถุงสร้อยที่ฉันวางทิ้งไว้อยู่บนตู้เก็บรองเท้ามาส่งให้เขา เจ้าตัวหยิบสร้อยออกมาดูก็ยกยิ้มขึ้นมา นั่งจ้องสร้อยเส้นนั้นอยู่นาน "ตันหยง เธอมานั่งนี้" และเขาก็สร้างความแปลกใจให้ฉันอีกครั้ง เมื่อเขาเรียกชื่อฉัน ตอนเจอกันเรียกยัยหน้าแบ๊ว ต่อมาเรียกเด็กน้อย แต่นี่ดันเรียกชื่อจริง ๆ เขาตบเบาะโซฟา ตรงหว่างขาเขา เพื่อที่จะสื่อว่าให้ฉันไปนั่งตรงนั้น "ยืนนิ่งอีก มานั่ง" เขาดึงแขนฉันให้ไปนั่งตรงนั้น "..." ฉันยอมนั่งลงตรงที่เขาบอก "ลองหน่อยว่าสวยหรือเปล่า" เขาพูดจบก็ใส่สร้อยเส้นนั้นให้กับฉัน "...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม