BARBARIC14:ไม่อยากอยู่คนเดียว

1889 คำ

BARBARIC 14 ************************** หลังจากที่กินข้าวเสร็จพี่พอร์ชก็พาฉันมาเดินเล่นที่ห้าง ฉันเลือกซื้อเสื้อผ้าอยู่นานเหมือนกันแต่เขาก็ยืนรอฉันได้โดยที่ไม่แสดงสีหน้ารำคาญหรือเบื่อหน่ายออกมาเลย เขาบอกว่าอยากมองดูฉันเลือกซื้อเสื้อผ้าแบบนี้ เพราะอย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องเครียดกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ฉันยิ้มให้เขาที่พูดแบบนั้น จริงๆ เมื่อก่อนพี่ไรโคก็เคยพาฉันมาเดินซื้อเสื้อผ้านะ และเขาก็บอกว่าชอบมองฉันตอนที่ฉันยิ้มดีใจเหมือนเด็กน้อย แต่ตอนนี้มันคงไม่มีอีกแล้วล่ะ พอซื้อของเสร็จแล้วฉันก็ก้มมองดูถุงเสื้อผ้าที่อยู่ในมือพี่พอร์ชทั้งสองข้าง เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองซื้อของเยอะขนาดนี้ พอจะช่วยถือเขาก็ปฏิเสธบอกว่าถือช่วยฉันได้ ถ้าฉันอยากจะเลือกซื้อต่อได้เลย เขาพร้อมเป็นคนใช้ให้ฉันหนึ่งวัน “เดี๋ยวหนูช่วยถือนะคะ” “ไม่ต้องค่ะ วันนี้พี่จะยอมเป็นคนใช้ให้เราหนึ่งวัน เราอยากเดินซื้ออะไรได้ตามสบายเลยนะ” “ไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม