เนิ่นนานกว่าพาริชจะยอมผละปากออกมาจากปากนุ่มของเธอ เขาช่วงชิงความหวานจากปากเธอ โดยที่ไม่ยอมให้เธอได้ทักท้วงอะไรเขาอีก กระทั่งเขาช่วงชิงลมหายใจของเธอ ดูดกลืนความหวานจากปากเธอจนพึงพอใจแล้วพาริชถึงได้ยอมผละปากออก ชายหนุ่มยังคงก้มหน้าลงมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาตรงนี้ เขาไม่ได้รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเลยนั่นหมายความว่าเขาไม่เคยคิดว่าเธอเป็นน้องตั้งแต่แรกเลยหรือเปล่า ในข้อนี้เขายังให้คำตอบตัวเองไม่ได้แต่สิ่งที่ทำให้เขาให้คำตอบตัวเองได้อย่างหนึ่งก็คือการที่เขาจูบเธอมันทำให้เขารู้ว่าเธอก็น่าจะมีใจให้เขาอยู่เหมือนกัน
นลินญาใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยความเขินอายแต่นั่นและนี่เป็นอีกครั้งที่เขาได้จ้องมองใบหน้าสวยของเธออย่างพึงพอใจ เขาไม่ติดเลยว่าเธอเป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อ เขาไม่ติดเลยว่าเขาเคยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กเพียงแต่ว่าเด็กคนนี้จะคิดอะไรที่มันแปลกประหลาดอย่างเช่น เขาอาจจะแค่คิดเล่น ๆ กับเธอ เขามั่นใจว่าเ
