ตอนที่ 17 จงชิวเจี๋ย ข้าอยากกินขนมไหว้พระจันทร์ (2)
การทดสอบผ่านพ้นไปด้วยดี เซียวม่านหลิวเผลอปรบมือดีใจไปกับชัยชนะของหลี่หมิง แต่เมื่อเห็นว่าท่านยายของนางกำลังเหล่มองมาจึงได้แต่เก็บสงวนท่าทีเอาไว้ แอบดีใจอยู่เงียบๆ
คนที่แทบไม่เคยใช้กำลังอย่างหลี่หมิงถึงกับชนะศิษย์พี่ใหญ่ เมิ่งโจวได้ ก็นับได้ว่าที่ผ่านมานางดูเบาเขาเกินไปแล้ว เวลานี้นางจึงได้แต่อมยิ้มกับตัวเอง
ทางฝ่ายหลี่หมิง แม้ภายนอกจะดูเหมือนเขาใช้แรงไปน้อยนิด แต่แท้จริงแล้วเป็นเพราะมิได้เดินลมปราณมานาน ร่างกายจึงติดขัดอยู่บ้าง เคราะห์ดีที่เมิ่งโจวไม่มีสมาธิ สุดท้ายเขาจึงเป็นฝ่ายกำชัย
ครั้นมองไปทางสตรีที่ยืนอมยิ้มอยู่ไม่ไกล ใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อก็พลันกระจ่างใสขึ้นอีกส่วน หลี่หมิงไม่คุ้นชินกับท่าทางของนางเลยวางตัวไม่ถูก จึงทำเป็นเดินไปหาเป้ยหยวนอย่างเก้ๆ กังๆ
“ไท่จื่อ พระองค์ทรงยอดเยี่ยมมาก”
ที่จริงนางคาดว่าเขาจะเดินมาหานางเป็
