ตอนที่ 19 ความลับอันมั่งคั่งของแคว้นสู่ (3)
ผ่านพ้นคืนไหว้พระจันทร์จนเข้าสู่ยามเย็นย่ำของวันแรมหนึ่งค่ำเดือนแปด ม่านสีขาวโปร่งบางพัดพลิ้วตามแรงลม เม็ดฝนสาดซัดต่อเนื่อง ส่งผลให้อากาศหนาวเย็นลงหลายส่วน ทว่าภายในห้องนอนใหญ่กลับเงียบสงบและอบอุ่นอย่างยิ่ง
เตียงหลังใหญ่แผ่ไออุ่นจากร่างสองร่างที่นอนนิ่ง ใต้ผ้านวมผืนหนาคือร่างเปล่าเปลือยของชายหญิง ครั้นผ่านศึกหนักมาทั้งคืน หญิงสาวที่ถูกเคี่ยวกรำจนเหนื่อยล้าจึงหลับพริ้มด้วยพวงแก้มที่ยังแดงซ่าน ขณะเดียวกันบุรุษที่เคี่ยวกรำผู้อื่นทั้งคืนกลับมิได้เหนื่อยอ่อนอย่างที่ควรจะเป็น นัยน์ตาคมยังคงกระจ่างใส ทอดมองดวงหน้าเล็กที่สงบเงียบพลางอมยิ้มน้อยๆ มือหนาเกลี่ยไรผมชื้นเหงื่อที่ปิดบังใบหน้าของนาง พลางจุมพิตตรงขมับของนางอย่างเอ็นดู
“ฮึ…นึกว่าจะแน่จริง” เขาหัวเราะในลำคอ ขบขันระคนเอ็นดู เวลาหลับยังลดพิษสงของนางลงได้มากราวกับเป็นคนละคน
ทันใดนั้นดวงตากลม
