สงครามเอาแขนลงจากคอฉันและเดินล้วงกระเป๋ากางเกงเข้าไปในโรงเรียน ตั้งแต่เหตุการณ์เกิดขึ้น เราสองคนไม่แม้แต่จะคุยกันเลยสักนิด แต่คงจะมีแค่ฉันเท่านั้นล่ะมั้งที่คิดแบบนั้น เพราะสงครามก็คุยกับผู้หญิงที่เข้าไปทักหาไม่เว้นช่วงเวลา ในขณะที่เขาคุยกับคนนู้น คนนี้ คบซ้อนฉันกับคนอื่น ฉันไม่เคยที่จะทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขาเลย เพราะอะไร เพราะทุกคนรู้ดีไงว่าสงครามคือแฟนของฉัน เขาล่ะ... เคยเห็นฉันเป็นแฟนหรือเปล่า?
บางทีฉันก็อยากจะหยุดความสัมพันธ์บ้าๆ แบบนี้ แต่ฉันก็ทำไม่ได้ ฉันขาดสงครามไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
เพราะคำว่ารัก ตรึงฉันไว้กับเขาแค่คนเดียวเท่านั้น
“คราม” ฉันเดินไปหยุดตรงโต๊ะของเขา แน่นอนว่าผู้หญิงที่เป็นเพื่อนห้องข้างๆ ก็รีบเดินหายไป ตอนนี้เป็นเวลาเย็นมากแล้ว ทุกคนก็คงจะกลับกันหมด คงเหลือแค่ฉันกับเขาแค่สองคน สงครามไม่พูดอะไรเขาลุกขึ้นเดินหนี จนฉันน้ำตาคลอ หากแต่เสียงกดล็อกประตูห้องดังขึ้นทำใ
