รู้สึกว่าตัวเองแทบจะเข้าหาทิศเหนือไม่ติดเลย เขาเองก็ดูนิ่งไปและมั่นใจว่าทิศเหนือคงไม่ชอบอะไรแบบนี้ โดยเฉพาะฉันที่เป็นเพื่อนของเขา ไม่มีแม้แต่สิทธิ์จะทำแบบนั้น
ตัวเองเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรไปทำกับเขาแบบนั้นกับคนที่ดีกับฉันมาตลอด
ดังนั้นเลยท่องไว้ในใจว่าเราคือเพื่อนกัน ก้าวข้ามมันไม่ได้หรือต่อให้ก้าวข้ามฉันก็ไม่เหมาะสมกับผู้ชายดีๆ อย่างเขา และไม่คิดหวังให้ตัวเองได้ยืนเคียงข้างเขาหรอก
แค่ทิศเหนือใจดี ลดตัวลงมาเป็นเพื่อนกับผู้หญิงอย่างฉันมันก็คุ้มค่าที่สุดในชีวิตแล้ว
“มาแล้วเว้ย แต่... พาใครมาด้วยว่ะคุ้นๆ นะนั่น”
เท่านั้นความคิดทั้งหมดก็หายไป เมื่อร่างสูงเดินมาคู่กับหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูสวยแต่ดูเท่ ทิศเหนือสบตากับฉันส่งยิ้มมาให้แค่นิดหน่อยก็ผายมือให้กับผู้หญิงคนนี้เข้าไปนั่งด้านใน
“ทำไมควงกันมาได้เนี่ยสองคนนี้” ไทม์ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแซวๆ
“หวานอยากมาด้วยไง เลยตามเหนือมา”
“โหว คู่จิ้นเมื่อไห
