Chapter.6 เสือหงอย

1496 คำ

"ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะยัยแว่น" ไม่รู้ว่าไอ้บ้านั่นมันพุ่งมาตอนไหน รู้ตัวอีกทีฉันก็โดนมันจู่โจมเข้าให้แบบเต็มๆ สภาพฉันตอนนี้หมดแรงสู้เพราะแขนทั้งสองข้างโดนขึงตรึงไว้กับที่นอน ก็เท่ากับว่าตอนนี้ไอ้มาเฟียเลวกำลังคล่อมร่างของฉันอยู่ โคตรขยะแขยง& บอกได้คำเดียวว่าถ้าอีเพลงหลุดไปเมื่อไหร่มึงตาย จากอีเพลงจะเปลี่ยนเป็นอีเพลิงจะเผาให้วอดไม่เหลือแม้แต่ตอไว้ให้ดูต่างหน้าเลยคอยดู "ไม่ ฉันจะถอนก็ต่อเมื่อนายเลิกเรียกฉันว่ายัยแว่น ไอ้ จู๋ เล็ก " "ปากดีนี่ ดูสิถ้าโดนจูบ ยังจะเก่งอยู่อีกมั้ย " "อย่า นะ อุ๊บบ" จูบแรกของฉันโดนพรากไปแล้วจากผู้ชายที่ฉันโคตรเกลียด ฉันพยายามเม้มริมฝีปากไว้ให้แน่นที่สุด เพื่อไม่ให้ไอ้เลวนี่เอาเชื้อโรคเข้ามาติดฉัน "โอ๊ย" มันกัดค่ะ มันกัดปากฉันจนทำให้ฉันเผลอร้องออกมา ไอ้สารเลวใช้จังหวะนั้นสอดแทรกลิ้นร้อนๆ เข้ามาแขนฉันยังถูกตรึงไว้อยู่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมันแน่นขึ้นกว่าเดิมฉันไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม