“ยายอันดา แฟนแกใช้งานเด็กสถาปัตย์มากไปเปล่าวะ” ฮันนี่ที่ยืนบิดขี้เกียจเอ่ยแซวอันดาขึ้น หลังจากที่พวกเธอนั่งตัดงานตามแบบที่สโมสรนักศึกษาเป็นคนแจงงานให้
“อย่าบ่นค่ะ ถึกแบบเรา ๆ งานแค่นี้สบายมาก”
“ฉันเบื่อคนคลั่งรักจริง ๆ อะไรก็ดีไปหมด” ฮันนี่ถึงกับเบะปากมองบนใส่อันดา เอือมระอากับเพื่อนรักของตัวเองที่คลั่งรักไม่มีวันสิ้นสุด แถมยังพร้อมปกป้องฉลามแฟนหนุ่มตลอดเวลา
“แกต้องลองคลั่งรักวายุดูบ้าง เผื่อโลกทั้งใบจะกลายเป็นสีชมพู” รอยยิ้มนางร้ายปรากฏบนใบหน้าของอันดา น้ำเสียงที่ใช้ดูกรุ้มกริ่มบวกกับสายตาเจ้าเล่ห์ประกายออกมาชัดเจน
“ให้ปลาไหลมีหูก่อน ค่อยมาว่ากัน” ฮันนี่ยักไหลขึ้นข้างหนึ่งโดยไม่สนใจประโยคคำพูดของอันดาเลยสักนิด
“ปลาไหลมีหูด้วยเหรอวะ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม สมองยังคงครุ่นคิดประโยคของฮันนี่วนไปมาอยู่อย่างนั้น โดยไม่ทันสงสัยรอยยิ้มร้ายของฮันนี่ที่ยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ
“เฮ้อ!! ลอง
