Chapter 20

1447 คำ

หญิงเล็กหันไปมองเด็กน้อยอย่างห่วงใย เธอมองสำรวจทั่วตัวก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “หนูไม่เป็นอะไรใช่มั้ยจ๊ะ” “ไม่เป็นอะไรค่ะ แต่ว่าพี่เค้าไปแล้วหนูไม่ได้กินลูกอมแล้ว” เด็กน้อยมีสีหน้าที่สลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน พลเมืองดีวิ่งเข้ามาหาก่อนจะเอ่ยถามเสียงตื่น “เด็กปลอดภัยดีใช่มั้ยคุณ” “ปลอดภัยดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยมาไล่พวกคนไม่ดีให้ ช่วงนี้แก๊งลักพาตัวเด็กระบาดไม่รู้ว่าใครเป็นใคร” หญิงเล็กเอ่ยออกมาเสียงเบาก่อนจะหันไปมองผู้ใหญ่ที่วิ่งตรงมาทางเธอด้วยสีหน้าร้อนรน “ดาร์ลี่หนูมาทำอะไรที่นี่ แม่ให้อยู่หน้าร้านไม่ใช่เหรอ” “หนูอยากกินลูกอมค่ะ” เด็กน้อยเอ่ยออกมาอย่างใสซื่อ พลเมืองดีหันไปมองหน้าผู้ปกครองก่อนจะเอ่ยตำหนิเล็กน้อย ปล่อยลูกไว้แบบนั้นอันตรายมากและเด็กยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรต้องดูแลให้ดีกว่านี้อย่าให้คลาดสายตา “คุณดูแลลูกหน่อยนะครับ เมื่อกี้ถ้าไม่มีคุณผู้หญิงเค้าช่วยไว้เด็กคงโ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม