ที่นี่มีทั้งยุง และแมลงที่เขาไม่ชอบเลยสักนิดเต็มไปหมด
เคลวินเฝ้ามองด้วยความอดทน สีหน้าของข้าวขวัญทำให้เขาละสายตาไม่ได้ แววตาเธอเป็นประกาย มันแฝงด้วยความรู้สึกหลากหลายที่น่าสนใจ
ข้าวขวัญใช้เวลาไม่นาน ผลราสเบอรรี่ก็เต็มถุงที่เธอทำขึ้นมา เธอยิ้มให้ตัวเอง “ข้าวจะอบแห้ง แล้วส่งไปให้ยายลองกินนะคะ” เธอเตรียมจะเดินกลับออกจากป่า แต่เพราะความซุ่มซ่ามเธอเลยเดินสะดุดหินก้อนใหญ่ทำท่าจะล้ม
เคลวินถลาเข้าไปรับ เขารวบเรือนกายอวบอิ่มของข้าวขวัญไว้เต็มวงแขน “ทำไมเธอถึงไม่ระวังตัวเองเลย!!” เขาอดไม่ได้ที่จะบ่น
ข้าวขวัญตกใจผสมอาย ผิวหน้าเธอแดงซ่าน รีบยันมือกับแผงอกของชายแปลกหน้า เธอสัมผัสได้ถึงเสียงหัวใจของเขาที่เต้นรุนแรง “ขอบคุณค่ะ” เธอขอบคุณเขา ทำท่าจะผละออกห่าง แต่เคลวินรั้งไว้ เขาโน้มตัวมองสบตากับข้าวขวัญ ก่อนที่เธอจะทันได้ทำอะไร เคลวินก็โน้มตัวมาใกล้ กดจูบบนเรียวปากของเธอเสียแล้ว
ข้าวขวัญตัวชาวาบ ดวง
