"ง่ายดีนะ..." เหมราชใช้วาจาเยาะเย้ย สีหน้าเครียดเขม็งกระด้างกร้านอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวเพิ่งสังเกตเห็นหนวดเคราที่ดกครึ้มกว่าปกติและใบหน้าที่ซูบตอบของเขา แสดงให้เห็นถึงความตรากตรำในหลายวันที่ผ่านมา มันยิ่งจะตอกย้ำการเป็นภาระของเธอให้ดิ่งลึกถึงความรู้สึก
"ถ้าอย่างนั้น...ฉันก็ขอคิดต้นคิดดอกที่ต้องเสียทั้งเงิน เวลา รวมถึงอีกหลายๆ อย่างกับเธอให้มันสาสมหน่อยก็แล้วกัน คิดเหรอว่าอีแค่มานอนแบให้ไม่กี่เดือน มันจะคุ้มกับสิ่งที่ฉันลงทุนไป!!"
"คุณพอส!!" วาจาร้ายกาจเชือดเฉือนไปถึงหัวใจ ความรู้สึกดีๆ มากมายที่เคยเกิดขึ้นพลันแตกดับเป็นเสี่ยงเหมือนฝันร้ายหลอกหลอนซ้ำซาก โชคชะตากำหนดให้เธอพบเจอแต่ความวิบัติอับเฉา หรือเป็นเพราะกรรมเก่านำพา ถ้าเช่นนั้นแล้วเมื่อไหร่ถึงจะปลดแอกจากหนี้กรรมนี้ให้หลุดพ้นเสียที
หรือ...จะไม่มีวันนั้นอีกแล้ว
"อื้อ!!" ใบหน้าสาวเจ้าแดงก่ำเพราะแรงจากการคร่ำครวญในคราแรกเป็นทุนเดิมอยู
