บทที่ 16
เล่นผีผ้าห่มกับพี่ไหม...
เมื่อทานข้าวกันเสร็จแล้วฉันก็อาสาเก็บไปล้าง แต่พี่เอ็มบอกว่า เดี๋ยวจะมีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดเก็บกวาดห้องทุกวัน ฉันจึงคิดว่าตัวเองก็ควรจะกลับได้แล้ว เพราะนี่ก็จะทุ่มหนึ่งแล้ว
“งั้นหนูกลับก่อนนะคะ” ฉันหยิบกระเป๋าและเดินไปที่ประตูกำลังจะใส่รองเท้า
“ไม่ให้ไป” ผมก้าวขายาวๆ เพียงก้าวเดียวก็ถึงตัวของไวโอลิน มือข้างหนึ่งดันประตูไว้ส่วนอีกข้างก็กอดเอวคอดกิ่วไว้จนเธอเท้าลอยเหยียบหลังเท้าของผม
“พี่...” ฉันฝืนตัว สองมือดันหน้าอกแกร่งไว้ใบหน้าของฉันและพี่เอ็มอยู่ในระดับเดียวกัน จนทำให้ฉันและพี่เขาหายใจรดหน้ากันไปมา
“นอนนี่แหละ อย่าขัดพี่” ผมอุ้มคนตัวเบาไปนั่งที่โซฟา โดยที่เธอยังนั่งบนตักของผม
“แต่ว่า..” ฉันปฏิเสธ พี่เอ็มก็ทำหน้าดุเสียงแข็งใส่ฉัน
“ไวน์ อย่าทำให้พี่เป็นห่วงมากนักเลย แค่นี้พี่ก็จะคลั่งตายอยู่แล้ว” ผมเป็นห่วงเธอจริงๆ กลัวเธอจะไข้ขึ้นหรือเจ็บปวดต
