รินรดารู้สึกโกรธ ผิดหวังกับภาพที่เห็นตรงหน้า ตัวหญิงสาวสั่นเทิ้มกับภาพของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ค่อย ๆ วางร่างลูกสาวที่ถูกอุ้มขึ้นกลางอากาศลงกับพื้น แล้วหมุนตัวขึ้นอย่างช้า ๆ ทอดสายตามองเธอที่มาปรากฏตัวอยู่ตรงนี้
รินรดารู้สึกว่าเพียงหนึ่งวินาทีที่ได้เห็นว่าลูกสาวอยู่กับใคร ในหนึ่งวินาทีนี้มันช่างก่อให้เกิดความรู้สึกหลากหลายขึ้น ทั้ง… ช็อค เสียใจ ผิดหวัง มันรวมอยู่ตรงนี้...เพียงได้เห็นเขาคนนี้อีกครั้ง
เด็กน้อยผู้ไม่ประสาไม่รู้ความ ดีใจที่เห็นแม่ จึงรีบวิ่งร่ามาหา แล้วส่งเสียงเรียก "หม่ามี๊ขา! น้องฟ้ามาแล้วเยอแยะไปหมด ดูซี่ ฮี่ ๆ ๆ ๆ"
รินรดาปรายตามองตุ๊กตาหลากหลายสวยงาม และมีราคาแพง เธอถอยร่นไปหนึ่งก้าว เข้าใจแล้วว่าทำไมลูกสาว ถึงคอยแต่จะพูดถึงน้องนางฟ้า และใครบางคนที่บอกว่าจะไปตามน้องฟ้ามา
