“นายคิดว่าฉันดูแคร์และสนใจความรู้สึกเธอขนาดนั้นเลยเหรอ” กฤษไม่ตอบแต่ยิ้ม
“กลับเถอะครับพี่ พรุ่งนี้วันทำงานนะครับ” ทิวายิ้มและยอมทำตามนั้น
ทิวากลับถึงบ้านก็เป็นเวลาตีหนึ่งกว่าๆ แล้ว เขากลับเข้าห้องตัวเอง อาบน้ำเปลี่ยนเป็นชุดนอน และเดินออกจากห้องนอนใหม่เข้าห้องนอนเก่า เทวานอนอยู่ที่เตียงมุมเด็กเหมือนเคย นับดาวนอนเพียงลำพังบนเตียงกว้าง
พรึ่บ ทิวาทอดกายลงนอนข้างเธอ นับดาวก็ยังคงไม่รู้สึกตัว เธอคงเพลียมาก เลยหลับสนิทแบบไม่รู้ตัวเลยขนาดนี้ เขาเองก็ไม่ต่างไปจากเธอ ไม่นานทิวาก็หลับไปเช่นกัน แขนลำใหญ่พาดโอบผ่านหน้าท้องแบนราบใบหน้าหวานเอียงแนบหาความอบอุ่นอันหอมกรุ่นอย่างเป็นธรรมชาติ
นาฬิกาที่ตั้งปลุกไว้ในตอนเช้ายังไม่ปลุก แต่นับดาวรู้สึกตัวเมื่อข้างกายเธอฝั่งหนึ่งคือเทวาที่ปีนขึ้นมาและพยายามซุกร่างจ่ำม่ำตามวัยเข้าสู่อ้อมกอดอันคุ้นเคย เทวาหลับไปแล้วโดยทันทีแต่นับดาวเปล่าเลย เมื่ออีกฟากของตัวเธอ
