"จะไปไหนล็อคบ้านล็อคไรให้เรียบร้อยนะผึ้งน้อย แม่ไม่อยู่หลายวันบางทีอาจจะนานกว่านั้นเราก็รู้ป้าแจ่มมันเหมือนชาวบ้านเขาที่ไหน"
แม่ฉันเอ่ยออกมายิ้มๆ มันก็จริงแหละ บางทีบอกสามวันสองคืนโน่นไปถ้ำกันต่อกลับมาอีกทีห้าวัน ส่วนฉันก็นอนกับเพื่อนนั้นแหละอีกอย่างฉันโตแล้วแม่ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่หรอก
"จ้าๆ เดินทางดีๆบอกพี่นนท์ขับรถดีๆนะ ถึงแล้วก็ทักมาด้วย"
"ไปปฏิบัติธรรมจ๊ะลูกสาวเขาให้เล่นเป็นเวลา"
"อะไรจะโคร่งขนาดนั้นถ้าลำบากมากแม่ก็อย่าไปเลยจ๊ะ"
ฉันเอ่ยออกไปแต่กลับถูกแม่ตีแขนจนเนื้อเขียว
"โอ๊ยยแม่อ่ะ"
"นี่แน่!! แม่จะไปเอาบุญ แต่ลูกสาวตัวดีจะหาบาปมาให้ซะแล้ว!!!!"
ฉันยิ้มแห้งๆก่อนจะเกลือบสายตามองเฉียผาที่อมยิ้มมองเราสองคนตรงหน้าบ้าน
"พ่อผายังไงเอาผึ้งน้อยไปส่งให้ถึงมือส้มเช้งด้วยนะ ให้อยู่คนเดียวแม่ก็กังวล"
"หนูดูแลตัวเองได้จ้า"
"จ้าๆแม่คนเก่ง แม่ไปละนะ แม่ไปแล้วนะพ่อผาไว้กลับมาจะเอาสตรอเบอร์รี
