“เฟย์! ทางนี้ๆๆๆๆ”
เสียง แฟรงก์ คาร์เตอร์ พี่ชายคนเล็กของเฟรยาดังขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างทันทีที่เห็นน้องสาวเดินออกมาจากทางออกผู้โดยสารในสนามบิน ก่อนจะวิ่งเขาไปกอดอย่างแสนคิดถึง แฟรงก์ได้ชื่อว่ารักและหวงเฟรยามากกว่าพวกพี่ๆทุกคน หรือว่าเรียกว่ายุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลยก็ว่าได้
“พี่คิดถึงเฟย์มากๆเลย ทีหลังจะไปไกลขนาดนั้นบอกพี่ก่อนสิ พี่จะได้ไปด้วย ไปคนเดียวแบบนั้นอันตรายพี่เป็นห่วงเราแทบแย่”
“เฟย์ขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกพี่แฟรงก์ พอดี...เฟย์แค่อยากไปพักผ่อน งั้นเรากลับบ้านกันเถอะคะ เฟย์เหนื่อยมากๆเลย”
เฟรยาบอกออกมาพร้อมกับโอบกอดเอวสอบของพี่ชายแน่นอย่างขอกำลังใจ เธอก็รู้สึกเสียใจไม่แพ้กันกับการตัดสินใจผิดพลาดในครั้งนี้ ส่วนทางด้านแฟรงก์ พอเห็นปฏิกิริยาแปลกๆของน้องสาวก็อดสงสัยขึ้นมาไม่ได้ เพราะปกติเฟรยาเป็นคนร่างเริง แต่ดูท่าวันนี้มันแปลกเกินไป เขาโอบกอดร่างเล็กเอาไว้ พลางคิดว่าเรื่องนี้คงปล่อย
