“เป็นทศกัณฑ์หรือไงเรา กองเบ้อเริ่มจัดการได้ใน3 ชั่วโมง” พราวนภาเหน็บเล็กๆ เธอเดินไปเปิดแฟ้มดู แล้วก็คลี่ยิ้มเมื่อมิรินทร์ทำเสร็จจริงๆ แถมสะอาดตาเป็นระเบียบเปะ
“งานง่ายๆ เองค่ะ ที่เก่าทั้งแผนกรินทำคนเดียว เหมาหมดทุกอย่าง ยากกว่านี้เยอะ” มิรินทร์คุยโอ่...บริษัทเล็กๆ ไม่มีกำลังจ้างงาน เธอเลยต้องช่วยผ่อนแรงเพื่อนร่วมงานคนอื่น เพื่อจะได้ประคองตัวให้อยู่รอด มาอยู่บริษัทใหญ่ๆ งานถูกแบ่งเป็นส่วนๆ เธอจึงคิดว่ามันเล็กน้อยมาก หากเทียบกับที่เธอเคยทำ
“เอาอยากทำ เอานี้ไปทำ ปิดงบเป็นไหม? ไม่เข้าใจถาม มีค้างอยู่หลายเดือน เพราะพี่ยุ่ง จนไม่มีเวลาทำ ว่าจะรวบทำตอนเดือนมีนาทีเดียว”
พราวนภาพูดเสียงขรึม ถ้ามิรินทร์ทำสิ่งที่สั่งได้ เรื่องการเปลี่ยนเอาปริมามาแทนคงถูกพักยาว เมื่อหล่อนเก่งเกินคาดก็คงต้องรักษาเอาไว้
“ได้ค่ะ พอทำได้อยู่ แต่เอกสารของสหกิจรุ่งเรืองคงเยอะ ไว้รินไม่เข้าใจจะถามนะคะ”
“เอกสารทั้งหมดอยู
