มิรินทร์ไม่ยี่หระเลย เขาจะไปหัวหก ก้นขวิดที่ไหน เชิญเถอะ!! เมื่อภูมิไม่ใช่คนสำคัญ เธอเกลียดเข้ายิ่งกว่าไส้เดือนกิ้งกือ ไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้า
“คุณคะ คุณทศเป็นไงบ้าง หายเงียบไปจนอิฉันใจไม่ดี ไม่รู้จะเกิดเรื่องอะไรกับเขาไหม?” ถึงทศจะเป็นคนป้ายตราบาปให้มินตรา แต่เธอก็ยังหวังดีกับเขา เมื่อครั้งหนึ่งทศเคยหยิบยื่นสิ่งดีๆ ให้ตัวเอง ถึงมันจะแฝงมากพร้อมกับความปรารถนาที่ผิดศีลธรรมก็เถอะ
“แม่จะไปห่วงอะไรลุง คนแบบนั้นเขาไม่ยอมจนทางง่ายๆ หรอก” มิรินทร์บ่น เธอเตรียมจะเดินหนี แต่สิ่งที่เธอได้ยินกลับทำให้ต้องหยุดฟัง
“พ่อโดนผู้หญิงกลางคืนทำร้ายครับ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล...อาการโดยรวมดีขึ้น แต่ทางร่างกายคงต้องฟื้นฟูอีกยาว เมื่อมีทั้งความจำสูญหายแล้วก็เป็นอัมพาทซีกซ้ายทั้งช่วงบนและช่วงล่าง” ภูมิอธิบายเสียงเรียบ เรื่องพ่อเขาไม่ห่วง เมื่อท่านอยู่ในความดูแลของนายแพทย์ ที่ห่วงก็คือผู้หญิงตรงหน้านี่ล่ะ ไม่รู้จะ
