ภูมิได้รับการแจ้งจากเจ้าหน้าที่ บิดาอาการโคม่านอนอยู่ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เขาเดินทางไปดูเมื่อทางเจ้าหน้าที่เชิญ เสียงแม่แช่งชักตามหลัง เมื่อรู้สถานที่ว่าทศนอนสลบไสลอยูที่ใดเป็นแห่งสุดท้าย “คงพาอีตัวไปกกสิ มันสนองให้เสียเต็มยากไหมล่ะ จะมีอะไร!! คงโดนรูดทรัพย์ แก่จะตายไม่รู้จักหันหน้าเข้าวัด เดินเข้าแต่โรงแรม น่าจะตายๆ ไปเลย” “แม่ครับ...” “พอเลยตาภูมิไม่ต้องมาห้ามแม่ แม่ให้แกไปดูก็ได้แต่ห้ามไปยุ่งด้วย ตายๆ ไปสะแผ่นดินจะได้สูงขึ้น” “ยังไงเขาก็เป็นพ่อผม...” “พ่อเลวๆ แบบนั้นไม่ต้องมีก็ได้...” “ยังไงเขาก็เป็นพ่อผม อีกอย่างเจ้าหน้าที่แจ้งมา เราไม่ไปจะน่าเกลียด” “ไปเถอะแม่ไม่ว่า... แม่จะไปด้วย อยากไปดูหน้าพ่อแกด้วย จวนตายหรือยัง” ยิ่งพูดยิ่งแค้น เธอไปไม่ได้เพราะความรัก เธอจะไปดูหน้าทศ ไปดูสภาพที่น่าอดสูของเขา “ขากลับแวะหาคุณตาด้วยนะภูมิ ท่านอยากเจอ” “ครับ...” ชายหนุ่มรับคำ เขาถอนใจเฮือกๆ เ