ตอนที่5
1205 คำ
=br=
ปั่งๆๆๆๆ
ตูมมมมมม
เจ้าขานั่งดูหนังหนังสงคราม(ซึ่งในห้องมีแต่แผ่นหนังสงคราม)อย่างตื่นเต้น 'ว้าว'เธอมองตาโตอย่างตั้งใจ
"ทำไมไม่ดูนางฟ้าบาร์บี้ล่ะฮ่าๆๆๆ"โซ่พูดหน้ากวนก่อนเดินมาโอบไหล่บางนั่งลงข้างๆกาย เจ้าขามองค้อนเขาเบาๆ
เจ้าขากับไปสนใจที่ทีวีจอใหญ่ต่อ หน้าตาจริงจังนี่ช่างดูน่าเอ็นดูเสียจริง
พลันสายตาเขาก็เหลือบไล้ไปตามผิวเนื้อส่วนต่างๆ เขาเริ่มหิวกระหาย เมื่อไหร่หนังจะจบสักทีวะ ยัยเด็กบ้าไม่หันมาสนใจฉันเลย กดปิดแม่ง!!
ปิ๊ด!!!
เจ้าขาหันมามองในวินาทีถัดมา ดวงหน้าหวานตาเขียวบั๊ด
'แหมน่ากลัวจัง' โซ่ผลักไสหน้าผากเนียนจนเจ้าขาเอนล้มลงไปนอน เขาเตรียมจะค่อมเธอแต่เจ้าขาแผดเสียงหวานๆด้วยความเกี้ยวกราดพรางดิ้นทุบตีสุดกำลัง
"เจ้าขาเกลียดๆๆๆๆๆๆคุณพี่โซ่ที่สุดในโลกเลย เกลียด!!!!"เธอตระโกนใส่หน้าเขา
ชายหนุ่มมองอึ้งๆ ก่อนสติจะกลับมาพร้อมแยกเขี้ยวตอบ 'หรือจะเอา'
โซ่ลุกล่ำร่างกายเธออีกแล้ว แต่วันนี้ยัยเด็กดื้อเกิดไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน
หึหึ อย่างนี้ก็สนุกนะสิ เขาจับมือน้อยกดไว้กับโซฟานุ่ม เมื่อสู้แรงเขาไม่ไหวเธอจึงหยุดดิ้น นอนนิ่งและเบือนหน้าหนี เห็นแล้วขัดใจชะมัด!!
"เกลียด!"เธอหันบอก
"ห้ามเกลียด!!"เขาร้องห้าม
"เกลียดๆๆๆๆๆ"เจ้าขาเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"ไม่ให้เกลียด!!!" โซ่ห้ามอย่างเอาแต่ใจ เขากดตัวเองทับลงบนร่างบาง
"คุณพี่โซ่ใจร้าย ขังเจ้าขาไว้ในห้อง บอกว่าเจ็บพี่ก็ไม่หยุด จะดูทีวีก็ไม่ให้ดู พูดก็ไม่เพราะ เจ้าขาเกลียด!!!"พูดจบก็สะบัดหน้าหนี
โซ่คิดพรางค่อยๆคลายพันธนาการตัวเองออก
"ถ้าฉันดีด้วยเธอจะเชื่อฟังฉันใช่มั้ย" เขาถามยัยเด็กโง่ด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร เจ้าขาหันกลับมามองใบหน้าที่อ่อนโยนขึ้น(นิดนึง)ของเขา
"ก็ได้ค่ะ" เธอรับคำหน้ายินดี
"จะขึ้นให้เฮียด้วยหรือเปล่า" เขาถามเสียงหื่นมองสบตานัยตาลุกวาว
"ขึ้น?(คืออะไร) อืม"เธอยิ้ม อะไรไม่รู้แต่เจ้าขาทำได้อยู่แล้ว เขาอุส่าห์ดีด้วยแล้วนี่เนาะ
"ก็ได้ งั้นต่อไปอย่าดื้อกับเฮียนะ"เขาผละจากกายเธอ
"ค่ะ"เจ้าขารับคำเสียงใส โซ่เปิดทีวีให้เธออีกครั้ง เจ้าขาหันมายิ้มกว้างให้เขาก่อนจะหันกลับไปมองจออย่างตั้งใจ โซ่นั่งเงียบ บางอย่างแวบเข้ามาในความทรงจำ
=br=
โซ่นอนเขี่ยโทรศัพท์โดยมีเจ้าขานอนหนุนอยู่บนอกแน่นของเขาท่าทางเขิลอาย
"เอานี่มั้ย"เขาถามเมื่อเลื่อนมาถึงชุดกระต่ายน้อยสุดเซ็กซี่ขยี้ใจตัวหนึ่ง
เจ้าขาใช้นิ้วเรียวปัดเลื่อนผ่าน ในสินค้าโหมดนี้มันก็จะมีแต่ของทำนองนี้แหละนะ 'ตัวไหนก็ได้เลือกมาเลย'เขามองอย่างใจเย็น ชุดพยาบาลที่มีเนื้อผ้าแค่ฝ่ามือก็ดูดีนะ หึหึ
เธอกดที่โหมดค้นหาใหม่
'หนัง_สือ_ขาย_ดี' นั่นแหละที่เธอพิมพ์
โซ่จะหันไปจัดการยัยเด็กดื้อแต่ก็ต้องข่มอารมณ์เมื่อเห็นใบหน้ามีความสุขของเธอ เอ็นงี้ลั่นเปี๊ยะเลย
"คุณเฮียพี่โซ่.."เธอหันมาพูด
"เฮียโซ่ พอ"เขาบอก
"อ่าค่ะ เฮีย โซ่...."เธอเรียกไม่คุ้นปาก
"คือเจ้าขาเอาอันนี้ค่ะ ชุดหนึ่งมี5เล่ม.."เธอชี้บอก
"เออ"เขารับรู้
"ครับ.."เธอแก้คำให้
"คะ คากกกก ถุ.."ไอ้เฮียกระดากปากพูดไม่ออก
"เฮียพี่โซ่!!"
เอ๊ยยย เขาพลิกตัวมากอดซุกปลายจมูกคมที่คอของคนตัวเล็กกว่า เจ้าขาขนลุกซู่!!แต่สัมผัสบางเบาทำให้เธอไม่กล้าปฏิเสธ
เขาบรรจงจูบแสนหวานอย่างกดอารมณ์ร้อนลุ่มไว้ภายใน ปากเล็กอวบอิ่มเริ่มคล้อยตาม ความรู้สึกวาบหวามแล่นไปทั่วร่าง เธอผละปากหายใจหอบ
"ดะ เดี๋ยวค่ะ" เจ้าขาวางมือที่อกแกร่งยั้งร่างเขาไว้ให้หยุด สองข้างแก้มแดงอย่างกับลูกเชอรี่
"จะดื้อกับเฮียหรอ" โซ่ถามเสียงเหี้ยมกำผ้าปูเตียงแน่นอย่างกดอารมณ์
"เปล่าค่ะ.."เจ้าขาหน้าแดง เธอดึงผ้าห่มหนามาห่อตัว
"หันไปสิคะ"เธอบอกอายๆ ก่อนจะถอดชุดดุกดิกใต้ผ้าห่ม
เขาหันมองดูเธอผ่านกระจก หึหึหึ โซ่แทบฉีกเสื้อผ้าตัวเองออก
เจ้าขาร่างกายเปลือยเปล่าอายม้วนอยู่ในผ้าห่มหนาโดยมีโซ่นอนกอดอยู่ข้างๆ เนื้อแนบเนื้อทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
"เดี๋ยวก่อนนะคะ"เจ้าขาหันหน้าซื่อๆขึ้นไปส่งยิ้มหวานให้ โดยหารู้ไม่ว่าเจ้าคนหน้านิ่งกำลังจะกลายร่างอยู่แล้ว
=br=
2ชม.ผ่านไป
เจ้าขานอนอยู่ในอ้อมกอดแกร่ง เธอยอมกอดเขาตอบแล้ว และยอมให้เขาจูบกับจับหน้าอกได้
โซ่หายใจหอบไม่เคยต้องทนอะไรขนาดนี้ เอ็นเขาปวดตุบๆ เมื่อไหร่จะได้อึบสักที
"เจ้าขายังไม่พร้อมเลยค่ะ"เธอบอก
โซ่บีบคลึงอกกลมเด้งดึ๋งทั้งยังดูดเลียอย่างหิวกระหาย ไม่ไหวๆๆๆแล้วววววว สันชาตญาณดิบกำลังจะเข้ามาแทนที่
หืมมมมม เสียงฮึ่มในลำคอ การสัมผัสเริ่มหนักหน่วง ลิ้นร้อนตวัดลิ้มรสยอดอกหวาน
"ฮะ เฮีย.."เธอท้วง แต่นั่นยิ่งทำให้เขาบ้า
"เรียกชื่อฉัน!!"เขาบอกเสียงแหบพร่าพรางกดใบหน้าต่ำลึกลงไปในเนื้อนวล
"อ่ะ"เจ้าขาสะดุ้งเบาๆเมื่อเขาแยกขาเรียวออก
"เรียกสิ!!"เขาสั่ง
"ฮะ เฮีย..อืออออ"เธอดิ้นเมื่อเขาตวัดลิ้นเลียที่ติ่งเนื้อใต้สะดือ
"เฮียโซ่อย่ามอง"เธอพยายามเอามือมาปิดบริเวณหว่างขาที่เขากำลังล่วงล้ำอยู่ ทั้งร้อนและอาย
โซ่ดึงยึดข้อมือน้อยไว้ในมือหนา เขาก้มหน้าจูบไล้เลียไปตามกลีบเนื้อสีชมพูหวานอย่างที่ไม่เคยทำให้ใครมาก่อน
เจ้าขาดีดดิ้นเพราะพิษความทรมานจากลิ้นร้าย โซ่ล็อคช่วงล่างเธอไว้ไม่ให้ขยับ
"อ้าาาา"เจ้าขาเปร่งเสียงน่าอายจนเจ้าตัวยังตกใจ เธอรีบยกมือขึ้นปิดปากแต่วินาทีถัดมาโซ่ก็ดึงมือเธอออกและรัวลิ้นแยงลึกเข้าไปร่องรัก
"อืออออออออออ" เจ้าขาแอ่นอกบิดตัวเชิดหน้าขึ้นสูงเพื่อคลายความทรมานแสนหวานนี้ ร่างกายมันสับสนมึนงงไปหมด การรับรู้เริ่มพร่าเลือน เธอดิ้นแรงขึ้นๆในขณะที่เขาเสริมทัพด้วยนิ้วสากจนน้ำเจิ่งนองไปทั่วบริเวณ
"กรี๊ดดดดดดดดดด"เจ้าขากรีดร้องอย่างห้ามไม่ได้พร้อมกับปลดปล่อยน้ำหวานออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ผนังเนื้อตอดรัดลิ้นนุ่มตุบๆร่างบางเกร็งกระตุกสั่นไหว
"แฮ่กๆๆๆ"เจ้าขาหอบหายใจ เมื่อกี้มันคืออะไรกัน โซ่ลุกขึ้นในท่าเตรียมพร้อมพรางเลียน้ำหวานที่เลอะเหลืออยู่ที่มุมปาก
- ผู้เขียน
