ขิงที่อาบน้ำเสร็จแล้ว มองทัพซึ่งนอนอยู่บนเตียงเขากำลังถือตุ๊กตาหนูตัวเล็กอย่างเอ็นดูกว่าจะยิงโดนก็เสียเงินไปหลายบาท ท่าทางเขาจะชอบมันอย่างมากเพราะจะให้ใบข้าว
“ยังไม่ง่วงเหรอครับ”
“จะนอนแล้วล่ะ”
ขิงก็ยิ้มแล้วล้มตัวนอนข้าง ๆ ดวงตายังคงมองอีกฝ่ายแทบไม่กระพริบจนทัพต้องหันมามอง
“หรือจะง่วงแล้วฉันจะปิดไฟ”
“ปะ..เปล่าครับ..คือวันนี้…ผมสนุกมากเลยครับ”
“ฉันก็เหมือนกัน…ทำให้นึกถึงสมัยเรียนมัธยม”
“จริงเหรอครับ”
“อืม…”
“ถ้าอย่างนั้นพี่ก็ไปเที่ยวกับผมบ่อย ๆ สิครับ” ขิงยิ้มอย่างตื่นเต้น
ทัพยังคงนิ่งเพราะอยากไปกับใบข้าวมากกว่า ขิงรู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรจึงหาเรื่องอื่นคุย
“ว่าแต่ทำไมวันนี้พี่ไม่ลองตกกุ้งครับ…ตัวก็ใหญ่อย่างพี่ต้องตกได้มากแน่ ๆ”
“ตกมาก็ไม่ได้ทำกินหรอก”
“ทำไมเหรอครับ”
“แม่ฉันแพ้กุ้งอย่างหนักเลยน่ะ ที่บ้านก็เลยห้ามนำกุ้งเข้ามาเด็ดขาด”
“อ๋อ..งั้นเหรอครับ…”
ขิงไม่คิดเลยว่าคนอย่างทิษ
