ตอนที่2
943 คำ
02
มหาวิทยาลัยK
"ปีหนึ่ง เรื่องมารยาทผมขอบอกเลยว่าแย่มาก พวกคุณยังอยากได้รุ่นกันมั้ย?"
"........."
"ผมถามทำไมไม่ตอบครับ หรือว่าไม่เอาแล้วรุ่นน่ะ"
"อยากได้ครับ/อยากได้ค่ะ"
"พฤติกรรมของพวกคุณที่ผ่านมา ผมจะให้วินัยปีสองดูแล แต่ถ้าเข้าเชียร์ครั้งต่อไปวินัยยังแย่อยู่อีก ผมจะให้วินัยปี3ลงมาดูแลเอง ซึ่งปีสองรู้ดี"
เสียงไอ้บูมเฮดว๊ากพูดจบพวกเราทั้งแปดคนก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที เอาจริงนะที่โหดๆกันเนี่ยภาพลักษณ์ทั้งนั้นแหละ
"พูดถึงไอ้แข็งขนาดนี้ปีสองมีขนหัวลุกวะ555" เสียงล้อเลียนของไอ้โน๊ตพูดขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากห้องเชียร์แล้ว เอาจริงถ้ามันไม่พูดก็ไม่มีใครหาว่ามันเป็นไบ้หรอกนะ
"เก็บปากไว้แตกหน้าหนาวเถอะนะเพื่อนโน๊ต" ฉันพูดบอกมันพร้อมสีหน้านิ่งๆ เอาจริงการเป็นผู้หญิงหนึ่งเดียวในกลุ่มพวกมันควรถนุถนอมฉันมากกว่านี้นะ
"อิช่อ กูมีเรื่องให้ช่วย" พิกเลทที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นทำให้พวกฉันทุกคนหันไปมองหน้ามัน โดยเฉพาะฉัน ก็อิช่อที่มันว่าก็คือฉันไง
"มีไรอีก?"
"อินี้ทำไมต้องเกรี้ยวกราดกับเพื่อนด้วย" เอาจริงนะส่วนน้อยมากกกกที่คนจะรู้ว่าอิพิกเลทเป็นเกย์เพราะภายนอกภาพพจน์พี่ว๊ากนี้นางก็ชายแมนคนหนึ่งเลยนะ แค่คนสนิทๆเท่านั้นถึงจะรู้ว่านางเป็นอ่ะ
"มึงก็เรียกมันว่าอิช่อตลอดอ่ะ" ใช่เลยเตอร์เพื่อนรัก ไอ้เตอร์นี้มันเข้าข้างฉันตลอดเลยจริงๆ5555
"มีไรล่ะ" ฉันถามย้ำมันอีกครั้ง
"พาไปคณะแพทย์หน่อย" นั่นนนนน....ว่าแล้วมันต้องหาคนพาไปอ่อยผู้..เป็นเพื่อน
"แล้วทำไมต้องเป็นกูอ่ะ?" ฉันถามพร้อมชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างงงๆ
"เห้ยย กูนึกได้ว่าอาจารย์นัดไปคุยเรื่องรับน้อง กูไปล่ะ" ไอ้บูม
"ไอ้บูมกูเป็นรองเฮดว๊ากกูต้องไปฟังด้วย รอด้วย" ไอ้น็อต
"กูมีนัดกับน้องแบมบี้คณะนิเทศว่ะ ลืมได้ไงเนี่ย เจอกันพวกมึง" ไอ้บรีส
"เห้ยยบรีสกูก็นัดน้องโบว์เพื้อนน้องแบมบี้ไว้ รอกูด้วย" ไอ้ยุ
"มึงกูต้องไปรับเบลป่านนี้เลิกล่ะ บ๊าย" ไอ้เตอร์
นี้แหละนะ เพื่อนกันทิ้งกันตลอด สรุปทั้งกลุ่มเหลือแค่ฉัน ไอ้พิกเลท และไอ้โน๊ต
"เอ่อ... กูนัดเลี้ยงสายวะ คงไปกับพวกมึงไม่ได้ งั้นแข็งมึงไปกับมันล่ะกันนะ บ๊ายยยเจอกันพรุ่งนี้" เห๊อะ...สุดท้ายไอ้โน๊ตก็หาทางไปจนได้
"เพราะนี้ไงอิช่อ เพราะพวกมันหลบเก่งกันไงกูถึงเลือกมึง" ไอ้พิกเลทพูดพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน แล้วฉันเลือกอะไรได้มั้ย? ซึ่ง....ไม่!!!!!
@คณะแพทยศาสตร์
มหาวิทยาลัย K
โห่วววววว บรรยากาศอย่างกะตึกร้างอยากถามมันจริงๆเลยว่ามันไปขุดคุ้ยผู้ชายหล่อๆคณะนี้มาแต่ไหนกัน...คณะอื่นมีตั้งเยอะตั้งแยะ
"มึงรอกูนี้แป๊ปนะ ขึ้นไปส่งข้าวเด็กก่อน" ไอ้พิกเลทมันพูดน้ำเสียงดี๊ด๊าก่อนจะทิ้งฉันเดินขึ้นตึกขาวๆไป เห๊อะ เมื่อคืนนี้มันยังอกหักอยู่เลย วันนี้มีใหม่แล้ว ขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังอายเลย แต่ก็นะ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงสวยๆดูแลตัวเองได้แบบฉันไม่จำเป็นต้องมีแฟนก็ได้นิ...อยู่โสดๆสวยๆให้ผู้ชายเสียดายเล่นสนุกดี555
"พี่คะๆ" อยู่ๆก็มีเสียงใสๆสะกิดที่ด้านหลังฉัน คือบรรยากาศมันวังเวงอยู่แล้วไงฉันเลยตกใจเกินเหตุ แต่พอหันไปมองเจอผู้หญิงตัวเล็กๆผิวขาวๆน่ารักมากๆกำลังยืนส่งยิ้มมาให้ฉันอยู่
"คะ เรียกพี่หรอ?"ฉันถามรุ่นน้องต่างคณะอย่างงงๆ
"ใช่ค่ะ พี่ว่างมั้ยคะช่วงกรอกแบบประเมินคณะหนูให้หน่อยค่ะ" ฉันควรตอบว่าไงดี น้องมันก็น่ารักซะด้วยแถมนิสัยก็โคตรดี ฉันจะปฏิเสธลงได้ไง
"ก็ได้ๆมาพี่ประเมินให้" ฉันตอบเสร็จน้องก็ส่งยิ้มให้ฉันก่อนจะยื่นกระดาษA4มาให้ฉัน เชี้ยยยย เต็มทั้งหน้า-หลังเลยหรอว่ะ จะประเมินไรนักหนาว่ะเนี่ย
"พี่นั่งเขียนก่อนนะคะหนูจะไปแจกต่อเดี๋ยวสักพักเพื่อนคณะหนูจะเดินมาเก็บค่ะ" น้องตัวเล็กพูดจบก็ส่งยิ้มน่ารักๆมาให้ฉันแล้วก็เดินจากไป ทิ้งให้ฉันยืนถือกระดาษโง่ๆอยู่ ก่อนจะเดินมานั่งลงม้าหินอ่อนตรงลานกว้างของคณะแพทย์ในใจนี้อยากฆ่าอิพิกเลทมากๆเลยไม่รู้จะลากมาให้ฉันยุ่งยากทำไม เห้อออออออ..... แต่ก็นะคิดไปก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ ฉันสลัดความคิดอาฆาตทั้งหมดทิ้งก่อนจะหยิบปากกาจากที่ใส่ปากกาตรงแขนเสื้อช็อปออกมาหนึ่งด้าม ก่อนจะอ่านรายละเอียดแบบประเมินคณะแพทยศาสตร์ มันก็เหมือนแบบประเมินทั่วไปแหละ ถามว่าสภาพตึกดีไหม สภาพแวดล้อมดีไหม นักศึกษาคณะเป็นยังไงสุภาพไหม บลาๆๆๆ ซึ่งแน่นอนว่าฉันจะติ๊กปานกลางให้หมดเลย....ขี้เกียจอ่าน...
..............
"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าพี่ทำแบบประเมินเสร็จรึยังครับ"
- ผู้เขียน
