ตอนที่18 ปมอดีตของนักสืบโลเวล
“นึกยังไงกันครับถึงได้ชวนผมมาถีบเรือเป็ดเล่น ในบึงน้ำตอนดึกแบบนี้กันครับคุณโลเวล”
คิริวหันไปถามเพื่อนร่วมงาน แล้วกวาดสายตามองไปยังผิวน้ำสำดำที่กำลังส่งประกายระยับล้อกับแสงจันทร์สีเหลืองนวลตา บึงน้ำสาธารณะแห่งนี้ห่างจากห้องพักของเราไม่มากนัก ยามนี้แทบไม่มีเงาของผู้เข้ามาใช้บริการคนอื่น เนื่องจากเป็นเวลาค่อนข้างดึกมาก ทิวต้นไม้ใบหน้าบนฝั่งดูมืดทะมึนน่ากลัว ด้วยแสงไฟสาดส่องมาไม่ทั่วถึง ทั่วบริเวณก็ค่อนข้างมืดสลัวและเงียบสงัดจึงมีข่าวการจี้ปล้นให้ได้ยินบ่อยครั้งภายในสวนแห่งนี้
“ผมก็แค่เบื่อๆ เลยอยากออกมาสูดอากาศข้างนอกบ้างทำงานเสร็จก็กลับไปอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมอึดอัดเป็นบ้า อีกอย่างผมคิดว่าถ้าเราสองคนได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากๆ ละก็ เราจะสนิทสนมแนบแน่นกันเร็วขึ้นน่ะครับ”
“ทุกวันนี้น่ะ คุณโลเวลกับผม เราก็แทบจะเป็นคู่แฝดตัวติดกันแล้วนะครับ”
คิริวพูดออกมาเหมือนใ
