ตอนที่20 เจน หญิงปริศนา
ผมบรรจงวางร่างบอบบางของเธอลงบนเตียงนุ่มภายในห้องนอนส่วนตัว ไม่แยแสสีหน้าของเจคอบที่มองการกระทำของผมด้วยแววตาฉงน ก็แน่ละภายในห้องนอนส่วนตัวแห่งนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนใดได้ย่างกรายเข้ามา มันเป็นอาณาเขตส่วนตัวของผม เธอยังคงนอนสงบนิ่งไม่ไหวติงจนผมรู้สึกกังวลใจ แต่พอให้อาจารย์หมอผู้เชี่ยวชาญที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งตรวจอาการของเธอแล้ว พบว่าร่างกายของเธออ่อนเพลียเนื่องจากโดนฤทธิ์ของยาสลบอย่างแรงเท่านั้น ผมกล่าวขอบคุณนายแพทย์สูงอายุผู้นั้นจากใจจริง แม้ว่าการมาของคุณหมอท่านนี้จะถูกเจคอบเชิญตัวมาในลักษณะที่มีปืนจี้มาก็ตามที
“อีกไม่กี่ชั่วโมงเธอก็น่าจะฟื้นแล้วครับ ร่างกายของเธอแข็งแรงดีมากไม่มีร่องรอยบาดแผลใดๆ ตามร่างกายเลยสักนิด”
เสียงสั่นๆ ของคุณหมอสูงวัยทำให้ผมรู้สึกเอ็นดู ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแสดงอาการหวาดกลัวชัดเจน
“ขอบคุณที่สละเวลามานะครับ”
คุณหมอมองผมด้วยสายตาต่อว่า
