ตอนที่22 ล่า
“เธอมีเรื่องอะไรกับฉันงั้นเหรอ ฮิเดโกะ”
ไอดะหยุดเท้า ส่งเสียงทักทายหญิงสาวที่ซุ่มอยู่ในสวนดอกไม้หลังคฤหาสน์ของตระกูลนากามุระ โดยที่ไม่หันกลับไปมอง เสียงพุ่มไม้ถูกแหวกออกพร้อมกับปรากฏร่างของหญิงสาว แสงจันทร์เสี้ยวส่องดวงหน้าขาวของหล่อนให้ลอยเด่น ริมฝีปากสีแดงยกเป็นรอยยิ้มเยาะ
“ฉันก็แค่อยากจะเตือนแกในบางอย่าง”
“หึ” ไอดะทำเสียงขึ้นจมูก มันหันกลับไปยังฮิเดโกะที่ยืนกอดอกพิงต้นไม้อยู่ “น่าประหลาดใจที่จู่ๆ คนอย่างเธอจะรู้สึกเป็นห่วงฉันขึ้นมา”
“ไอดะ แกคิดจริงๆ งั้นสิว่าท่านยูจิโร่จะเชื่อในคำบอกเล่าของแก กับแหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสวนสาธารณะ สมุนมือขวาผู้ได้รับความไว้วางใจของท่านยูจิโร่นี่นะที่มีสายตาฝ้าฟางจนถึงกับขนาดว่ามองไม่ออกว่าผู้หญิงที่ได้รับการช่วยเหลือไปเป็นท่านหญิงคิโยมิ”
“เกรงว่าเรื่องนี้คงไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเธอ ท่านยูจิโร่จะเชื่อหรือไม่ล้วนอยู่ในดุลพินิจของท่านเอง ฉั
