“อา... คุณนายขอรับ คุณนายสวยเหลือเกิน อืม... หอม... หอมที่สุด”
จมูกซุกไซ้ลงที่ซอกคอหอม มันสูดดมให้แน่ชัดว่านี่ไม่ใช่ความฝัน เนื้อกายที่งดงามพิสุทธิ์นี้กำลังอยู่ใต้ร่างของมันจริง มันกำลังจะได้นางฟ้ามาเชยชมให้สมความอยากจนต้องกระหน่ำไอ้ทิ้งน้อยใส่โคกนางเรียมหลายต่อหลายครั้ง เพื่อให้ความฝันนั้นผ่อนคลายลง และกลิ่นหอมของเนื้อนวลที่สูดเข้าจนเต็มปอดก็ทำให้มันแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความจริงที่กำลังประสบ
ฝ่ามือเคลื่อนคลึงเต้าอวบใหญ่เต่งตึง ก่อนที่หูจะได้ยินเสียงหวานครางแผ่วแว่วมา บุญทิ้งจะไม่ปล่อยให้เวลาที่มีค่านี้สูญเสียไปสักเสี้ยวหนึ่ง ริมฝีปากและฝ่ามือจึงร่วมประสานให้เจ้าของร่างงดงามนี้บิดเร้าเรือนกายซ่านเสียวจากสัมผัสของมัน
จมูกซุกไซ้ลงลึกสูดดมความหอมของเต้าอวบใหญ่ แน่ใจที่สุดว่าเนื้อกายนี้หอมเสียยิ่งกว่าหญิงใดที่มันเคยได้ร่วมมา และก็งดงามเต่งตึงเสียจนสาวๆ อย่างนางเรียมยังต้องอาย
