ภายใต้ห้องวิจิตรตระการตา มีเงาร่างบุรุษสองคนที่ให้กลิ่นอายแตกต่างกัน เลี่ยงโยวรูปโฉมองอาจคมสันทั่วร่างแผ่ซ่านกลิ่นอายเฉียบขาด ดุดันให้ผู้คนที่อยู่ใกล้รู้สึกหายใจไม่ออก กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้จิงจวินบุรุษงดงามรูปโฉมดุจเซียนกดดัน เขายังคงนิ่งสงบ นัยน์ตาหงส์แผ่ความอบอุ่นและมีเมตตา
เลี่ยงโยวเหลือบมองจิงจวินที่กำลังวางหมากในมือลง เขายกปากยิ้มน้อย ๆ แล้วเอ่ยขึ้น
“ในเรื่องการกลยุทธ์แผนการ อย่างไรข้าคงไม่อาจจะสู้ท่านได้” เลี่ยงโยวพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
หลังวางลงจิงจวินก็เหลือบตาขึ้นมา เขาเหยียดปากยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม
“ในเรื่องกลยุทธ์ทางสงคราม อย่างไรข้าคงไม่อาจจะสู้ท่านได้เช่นกัน”
เลี่ยงโยวร้องหึในลำคอ มือกำลังคลึงหมากที่อยู่ในนิ้วเรียว
“กระดานหมากนี้ ข้าแพ้แล้ว” น้ำเสียงยังคงผ่อนคลายจำยอมความพ่ายแพ้อย่างจริงใจ
ทั้งสองต่างเป็นบุรุษที่มีความปราดเปรื่อง เพียงไป๋เจียเจียชี้แนะเพียงนิดเดียว เลี่
