BAD KING ผิดที่รัก 25+++

ตอนที่ 04 คิดบัญชี

EP 04

ชมรม4XD..

[ไฟนอล]

"อ่า...ยาแม่งเเรงฉิบหาย" เสียงของไอ้เหนือมันสบถออกมา ในมือถือบุหรี่ไฟฟ้า ที่มีส่วนผสมของยาตัวใหม่บวกนิโคตินผสมยิ่งสูบยิ่งออกฤทธิ์คึกคะนองฉิบหาย มันสูบจัดสูสีกับผมจนใต้ตานึกว่าคนอดหลับอดนอนมาอาทิตย์ ควันบุหรี่ลอยคละคลุ้งไปทั่วห้องชมรมจากพวกผมสามคน คนที่สี่หน่ะหรอ มันยังไม่โผล่หัวมา ไอ้เชี้ยดินยังไงล่ะ..

"มาเติมดิ"

ผมโยนยาให้ไอ้เพิร์ธแล้วเอนตัวนอนลง เหมือนร่างกายแม่งล่องลอยในอวกาศเลยว่ะ ยิ่งสูบยิ่งฟิน ทั้งที่ตอนนี้นักศึกษาทุกคนต่างเข้าเรียน แต่พวกผมเสือกอัดกันเล่นยาในห้องชมรมที่ภายในห้องมืดมืด มีเพียงเเสงส้มๆสาดส่องจากด้านนอกมา...ระบบประตูห้องต้องใส่รหัสเข้ามาเท่านั้นคนที่รู้ก็มีแค่พวกผม เล่นยากันมาหลายชั่วโมงสมองมันก็เริ่มรวนๆ..

"สูบเชี้ยไรนักหนา.." และนี้เป็นเสียงของไอ้ดิน ที่พึ่งโผล่หัวมาตอนใกล้เที่ยง มาเรียนเอาป่านนี้มันจะมาหาหอกอะไรว่ะ

"มึงเป็นคนแนะนำยาตัวใหม่ไม่ใช่?" ไอ้เพิร์ธถาม แล้วเสียงในหน้าจอมือถือที่เปิดหนังเอวีดูไม่อายฟ้าไม่อายดินก็ดังขึ้นลั่นห้อง ไอ้สัส มันมาเปิดทำไมตอนคนเล่นยาว่ะ อารมณ์มันพุ่งฉิบหาย

"เห็นชอบไง.." ไอ้ดินมันตอบแล้วเดินมาหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาตัวที่ว่างอยู่ เห็นหน้านิ่งๆไร้อารมณ์เหมือนหุ่นยนต์แบบนี้ แต่บอกเลยไอ้เหี้ยนี้มันไม่ได้นิ่งอย่างที่ใครเห็นหรือเข้าใจ มันร้ายเงียบ อันตรายซะยิ่งกว่ายาที่พวกผมเล่นกันอยู่ตอนนี้ซะอีก...

"ถ้างั้นก็หุบปาก ความสุขเพื่อน"

"...." มันนิ่งเงียบไม่ตอบอะไรแล้วหยิบยาขึ้นมาเติมสูบแข่งกับพวกผม บอกแล้วไอ้เหี้ยนี้ มันตัวอันตรายใครได้มันเป็นผัวต้องเหนือกว่ามัน

"เชี้ยเอ่ย มึงปิดดิ"

ผมยีหัวตัวเองไปหนึ่งทีด้วยอารมณ์หงุดหงิด...จะอะไรอีกล่ะ เพราะสมองผมมันดันหลอนคิดภาพยัยนั้นขึ้นมาในหัวอีกแล้ว ยิ่งคิดแม่งยิ่งเงี่ย_ฉิบหาย ไม่นานมันก็ปิดเสียงและเดินหายเข้าไปในห้องนํ้า ไม่ต้องสืบก็รู้ ว่าไอ้เหี้ยนี้มันไปช่วยตัวเอง คนหื่นสัสอย่างมันแม่งเงี่ย_บ่อยฉิบหายวายวอด..

[ลูกพีช]

12.30 AM.

เที่ยงครึ่ง...ทำไมพี่แทนยังไม่มาอีกนะวันนี้เรานัดกินข้าวเที่ยงด้วยกัน เพราะฉันเหงา ไม่มีเพื่อน นีโม่ก็อกหักจนไม่ได้มาเรียนแล้วนี่พี่แทนก็มาช้าฉันมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว..

ครืด ครืด~

(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถให้บริการได้ในขณะนี้กรุณาทำรายการใหม่ในอีกสักครู่..)

"เฮ้อ...กินคนเดียวก็ได้" ฉันบ่นออกมาพร้อมกับใช้ซ่อมจิ้มข่าวไข่เจียวของโปรดที่โรยซอสมะเขือเทศมาอย่างดี..กินไม่ลงแล้วด้วย..ทั้งคิดมากเรื่องพี่แทน...ไหนจะเรื่องที่ฉันเรียนไม่ทันอีกเพราะโดนคนป่าเถื่อนแกล้งยังไงล่ะ...ต้องลำบากขอความช่วยเหลือจากป้าแม่บ้าน..

"มึงเป็นเหี้ยไรอยู่ๆอยากมาแดกข้าวคณะนี้?"

"สูบจัดจนสมองเบลอเลยหรอว่ะ..มีห่าอะไรน่าสนใจ"

"...."

"หรือมึงมาหาใคร.."

"กูว่ากูรู้คำตอบแล้วแหละ.."

พรึบ! ได้ยินเสียงคุยกันของเด็กคณะอื่นที่ดังเข้าใกล้มาเรื่อยๆไม่ทันใด จานข้าวฉันก็ถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา..ฉันจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นแล้วสบตากับคนที่น่าจะรู้ว่าใคร...นี้มาหาเรื่องฉันอีกแล้วหรอเนี้ย?

"กูว่ากูได้อะไรเด็ดๆแดกตอนเที่ยงแล้วว่ะ.."

"กูว่าแล้วมันต้องมีอะไรแอบแฝง" พี่เพิร์ธที่ฉันรู้จักนอกเหนือจากนายนั้นพูดขึ้นแล้วเดินนำผู้ชายสองคนที่เหลือไป..ฉันจึงถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายแล้วจำใจลุกขึ้นจากเก้าอี้..

"ผัวไม่สนใจ? ...เลยมานั่งแดกข้าวคนเดียว"

"มันไม่ใช่เรื่องของพี่ค่ะ...อย่าอยากรู้เรื่องของคนอื่นมากเกินไป.."

"นี้ด่าว่าเสือก?"

"ก็รู้แล้วจะถามทำไมคะ"

เพล้ง..! พี่ไฟนอลปัดจานข้าวฉันหล่นจากโต๊ะ..แล้วเดินล้วงถุงกางเกงเข้ามาหาฉัน สายตายากจะคาดเดาไล่มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า..

"ไหนๆก็โดนด่าว่าเสือกแล้ว...ขอคิดบัญชีหน่อยแล้วกัน.."

หมับ!

"ปล่อยหนู!" ข้อมือฉันถูกคว้าแล้วบีบแน่นจนมันแทบเเหลกสลายคามือแข็งๆนั้น..ก่อนที่ร่างกายฉันจะถูกลากผ่านสายตาคนทั้งโรงอาหารออกมา...พยายามบิดข้อมือเท่าไหร่ก็บิดไม่ออก..

ห้องนํ้ากลาง..

"ไสหัวออกไปถ้าไม่อยากโดนตีน.." พี่แกสะบัดหน้าไล่ผู้ชายพวกนั้นออกไปจากห้องนํ้าด้วยนํ้าเสียงชวนหาเรื่อง..ทำให้คนพวกนั้นรีบพากันออกไปพร้อมกับมองฉันด้วยแววตาสงสาร เหตุการณ์ที่กำลังเจอทำให้ฉันรู้ตัวเองดีว่ากำลังจะเจออะไร..

"พี่คะ...ช่วยหนูด้วย"

"แหกปากไปก็ไม่มีประโยชน์...เพราะไม่มีใครหน้าไหนอยากเป็นศัตรูกับฉัน.." ฉันหันหน้ากลับมามองพี่ไฟนอลด้วยความหวาดกลัว...เมื่อเขาล็อกประตูห้องนํ้าเสร็จสับ มืออีกข้างที่ว่างอยู่ถอดหัวเข็มขัดตัวเองออกแล้วมามัดมือฉันเอาไว้..

"พี่ทำแบบนี้ทำไม...เกลียดพี่แทนทำไมต้องมาลงที่หนู.."

"อย่าดิ้นถ้าไม่อยากโดนลูกปืนยัดเข้าตัวเธอแทนท่อนเอ็นฉัน.."

หมับ!

"ฮึก.." นํ้าตาฉันไหลอาบพวงแก้ม ร่างกายถูกอุ้มขึ้นมานั่งบนอ่างล้างมือหน้ากระจก..เขาล็อกร่างฉันไว้ด้วยท่อนแขนก่อนจะเกี่ยวซับในฉันออกและโยนมันไปข้างๆ พร้อมกับถกกระโปรงนักศึกษาขึ้นกองไว้ที่เอวขอด..ฉันหลับตาแน่นด้วยความอับอาย..เนื้อตัวสั่นเทาไม่หยุด..ในใจภาวนาให้พี่แทนมาช่วยฉันไว้ที..

"...ทำไมของเธอแม่งน่าเอาขนาดนี้ว่ะ" ไม่พูดเปล่าพี่ไฟนอลถอดเนกไทออกแล้วมามัดปากฉันไว้ไม่ให้ส่งเสียง..ฉันได้แต่กลั้นเสียงสะอื้นและปล่อยไปตามเวรกรรม..

"ถ้าไอ้เหี้ยเเทนรู้ว่าเมียมันมาเอากับอริคงอกแตกตาย.." ปลายนิ้วแข็งๆสัมผัสเข้าที่ตรงนั้น ทำให้ร่างกายฉันสะดุ้งกัดเทคไทแน่น..เมื่อปลายนิ้วเริ่มชักเข้าออกก่อนจะหยุดชะงักเมื่อสัมผัสเข้ากับเยื่อบางๆ..

"ซิง?"

"...." ฉันส่ายหน้าทั้งนํ้าตา..แต่กลับสร้างรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมให้กับเขา..

"สมกับที่อยากเอามาทั้งคืน.."

.

.

.

เก็บกดใช่ไหม สารภาพ55555555555555555555555555

Next...

"อ๊าา...ไม่ได้เอาสดมานานโครตดี"