ตอนที่ 01 เมียอริ
1240 คำ
EP 01
หลังมอ...
เพล้ง!
ผลั๊วะ! ผลั๊วะ!
เสียงปะทะกันระหว่างเด็กมหาลัยสองกลุ่มอยู่หลังมอที่เป็นลานกว้างมืดๆไม่มีใครผ่านมาเจอสักเท่าไหร่ ข้างหลังคือซอยถนนเล็กๆที่เป็นทางลัดไปอีกฝั่ง.. 'ไฟนอล' หยิบท่อนเหล็กที่ใช้ฟาดเด็กสถาปัตจนเลือดสาดลากตามพื้นคอนกรีตจนเป็นแนวเลือดไปด้วยท่าทางไม่เกรงกลัวใดๆใบหน้ามีรอยแผลแต่ก็นับว่าน้อยกว่าคนอื่นๆที่เจ็บสาหัสบางคนปางตาย..
เคล้ง!
หมับ! เสียงเหล็กปะทะกัน...ท่อนเหล็กบนมือของ 'แทนไท' คู่อริตัวโยงหล่นลงพื้นชายหนุ่มจึงโยนมันลงพื้นตามไปด้วยแล้วกระตุกยิ้มมุมปากมือคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อของเขากระชากเข้ามาหาตัว...แทนไทเองก็เหมือนกันเขามองหน้าของไฟนอลลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท..
"ตัวต่อตัวไหม...ทำตัวเป็นหมาลอบกัดแบบนี้เขาเรียกว่าป๊อด.."
"...กูเคยกลัวมึง? " ไฟนอลเลิกคิ้วถามแล้วผลักร่างของแทนไทออก..
ผลั๊วะ!!
ผลั๊วะ!!
ทั้งสองวิ่งใส่กันไม่ยั้ง...รวมถึงคนอื่นๆที่มาร่วมด้วยเพราะไม่ถูกกันอยู่แล้วโดยมีแกนนำคือ แทนไท สถาปัต และ ไฟนอล วิศวะ..
วีว้อวีว้อวีว้อวีว้อวีว้อ...!!
"...ฝากไว้ก่อน" แทนไท ถอยออกแล้วควักมือเรียกคนที่พอยังหนีได้แล้ววิ่งไปที่รถตัวเอง...ไฟนอลกระตุกยิ้มไม่สะทกสะท้านกับเสียงรถตำรวจ...ก่อนที่ชายหนุ่มจะแฝงไปกับพุ่มต้นไม้อย่างชำนาญแล้วปีนกำแพงหายไปราวกับหายตัวได้..
คฤหาสน์ เวชศิลป์..
[ไฟนอล]
"วันๆหาแต่เรื่องชกต่อย..ไม่เคยทำตัวมีประโยชน์ฉันไม่น่าให้แกเกิดมาเลยจริงๆ" ผมเค้นหัวเราะออกมาพร้อมกับใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างที่ชอบทำบ่อยๆ หลังจากที่ตำรวจตามมาเคลียร์ที่บ้านผมไปหมาดๆแต่ดีที่พ่อของเพื่อนผมมันดันเป็นผู้กานเลยรอดตัวไปได้อย่างทุกครั้ง...ผมลืมบอกไปสินะว่าไอ้เหนือมันก็ไปร่วมด้วยแต่เราแยกกันหนี..
"...พ่อควรภูมิใจที่มีผมเป็นลูกต่างหาก เพราะไม่มีลูกคนไหนหาเรื่องได้เก่งเท่าผมอีกแล้ว"
"ไอ้ไฟฉันเป็นเพื่อนเล่นแกรึไง?"
"คงงั้น.." ผมยักไหล่แล้วลุกขึ้นจากโซฟาพร้อมกับจุดบุหรี่สูบแก้เครียด...ก่อนจะยืนไปประจันหน้ากับท่าน แล้วพ้นควันบุหรี่ใส่หน้าไปทีหนึ่ง..
"ไอ้ไฟ!! "
"ขอโทษครับ...ไม่ได้ตั้งใจ" พูดจบผมก็หยิบมวลบุหรี่ออกแล้วล้วงถุงกางเกงผิวปากเดินออกจากบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...กวนประสาทคนมันก็สนุกไปอีกแบบเหมือนกันนิ..
[AND..]
[ลูกพืช]
"นี้พี่แทนไปมีเรื่องอีกแล้วหรอคะ?" ฉันถามออกไปพร้อมกับหยิบอุปกรณ์ทำแผลมาบรรจงทำแผลบนใบหน้าพี่เเทนด้วยความอ่อนโยน..
"นี้...ลูกพีชดุพี่หรอครับ"
"เปล่าค่ะ...ลูกพีชแค่เป็นห่วง...ไม่อยากให้พี่แทนไปมีเรื่องกับใคร...นี้กับคนเดิมอีกแล้วใช่ไหมคะ?"
"ใช่ครับ...มันกวนตีนพี่ก่อน"
"บางทีพี่แทนก็ทำเป็นไม่สนใจก็ได้นิคะ...เดี๋ยวก็ได้โดนไล่ออกกันพอดี..นายคนนั้นยิ่งเป็นลูกเจ้าของมหาลัยอยู่ด้วย.."
ฉันกลัวสักวันพี่แทนจะโดนไล่ออกนะสิ...แต่ดีที่รอดตัวมาได้หลายครั้ง...กลุ่มนั้นหน่ะพ่อแต่ละคนใหญ่ๆกันทั้งนั้นแต่พี่แทนก็แค่วัยรุ่นธรรมดาที่ทำงานส่งตัวเองเรียน..ทุกครั้งที่รอดมาได้ก็เพราะว่าฝ่ายนั้นเขาผิดเต็มๆไม่อยากคิดสภาพถ้าพี่แทนเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเลย..
"รู้แล้วครับว่าเป็นห่วง.."
"....เสร็จแล้วค่ะ...แล้วถ้ารู้ว่าเป็นห่วงก็ฟังลูกพีชบ้างนะคะ"
"รับทราบ...แล้วนี่จะให้พี่ขับรถไปส่งที่หอไหม?"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่แทนบาดเจ็บอยู่...เดี๋ยวลูกพีชกลับเองอย่าลืมกินยาแก้ปวดและพักผ่อนนะคะห้ามไปเที่ยวเด็ดขาดพรุ่งนี้มีเรียนเช้า.."
"บ่นเหมือนแม่เลย.."
"บายนะคะ..."
"กลับดีๆนะครับ...คนเก่งของพี่แทน"
พี่แทนฉีกยิ้มให้ฉันพร้อมกับโบกมือให้ ฉันจึงฉีกยิ้มแฉ่งกลับไปให้แล้วเดินเอากล่องปฐมพยาบาลไปเก็บไว้บนตู้ก่อนจะเดินออกมาจากห้องของพี่แทน.. เราสองคนเริ่มคบกันตั้งแต่ฉันเข้าปีหนึ่งใหม่ๆพี่แทนไม่เคยแตะต้องตัวฉันเลยเป็นสุภาพบุรุษมากๆ แต่เสียอย่างเดียวชอบมีเรื่องชกต่อยเป็นว่าเล่น..
ครืด ครืด~
'นีโม่'
"ฮัลโหลว่าไงแก.."
(ลูกพีช...ฮึก...แกอยู่ไหนอ่ะ...มาหาฉันหน่อย...ฉัน...ไม่ไหวแล้ว)
"นีนแกเป็นอะไร...แล้วนี่อยู่ไหนเดี๋ยวฉันไปหา"
(ผับ K-See ระ...รีบมานะแก...ฮรือ )
"โอเครออยู่นั่นแหละ"
ตี้ด! ฉันกดตัดสายนีโม่แล้วรีบลงบันไดมาจากชั้นสองทันที ก่อนจะโบกแท็กซี่เพื่อมุ่งหน้าไปผับ นีโม่คือเพื่อนสนิทของฉันเพียงคนเดียวเพราะเราฐานะใกล้เคียงกัน...และเป็นเด็กทุนเหมือนกัน...ตอนแรกก็แอบดีใจที่เข้ามาเรียนที่นี้ได้แต่พักหลังๆก็เริ่มแปลกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น..
[AND...]
ผับ K-See...
"....ได้แผลซะใจมึงยัง" เหนือเอ่ยถามไฟนอลที่พึ่งมาถึงผับในเวลาไม่นาน..ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยรอยแผล..ก่อนที่ร่างหนาจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้..
"กระจอกฉิบหาย"
อึก อึก อึก! ไฟนอลสบถออกมาพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก..
"แดกไม่ดูสังขารตัวเอง.." เพิร์ธพูดออกมาพร้อมกับหันไปดูดปากหญิงข้างกายทั้งสองคน...
"กูได้ยินข่าวว่าพวกแม่งที่เหลือปางตาย" เหนือถามต่อ..
"อืม"
"คงรอดแค่มึงกับเชี้ยแทนสินะ.."
"เออ..แม่งตำรวจมาซะก่อน ไม่งั้นแม่งตายคาตีนกูแล้ว"
"เอาหน่า...ครั้งหน้าเอาใหม่ให้สมกับที่มึงคันตีน...กูว่าเอาเด็กมานั่งบีบสักคนดีกว่าจะได้อารมณ์ดี.." คำพูดของเพิร์ธทำให้ไฟนอลหันไป
มองผู้หญิงทุกคนในผับ..
"ของเดิมๆ..น่าเบื่อไม่เห็นมีไรตื่นเต้น"
"แต่นู้นคงตื่นเต้นหน้าดู.." ดีไวน์หรือดินที่นั่งดูดบุหรี่นิ่งเงียบมานานโบ้ยปากไปที่หญิงสาวเจ้าของใบหน้าหวานร่างกายขาวผ่องที่ยืนเกร็งบีบสายกระเป๋าแน่นพร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาใครบางคน..
"ยัยนั้นนี้มันเมียไอ้แทนไม่ใช่หรอว่ะ...แถมยังเป็นเพื่อนกับผู้หญิงที่กูพึ่งหมดโปร.." เพิร์ธพูดขึ้น..
"ไม่ทักทายเมียอริหน่อยหรอว่ะ.." ดินพูด สายตานิ่งๆมองไปที่ลูกพีช..
"จัดหน่อยไหม...เอาเมียอริไอ้เหี้ยแทนเจ็บกว่าโดนตีนอีกนะ.."
ไฟนอลเพ่งสายตามองที่หญิงสาวอย่างพินิจพิจารณา...มือหนายกขึ้นมาลูบคางตัวเองแล้วกัดปากหิวโหยไปหนึ่งที..
"แบบนี้มันค่อยน่าตื่นเต้นหน่อย.."
.
.
.
ใจเย็นนะนั้นเมียคนอื่น555555555555555555555555
Next..
"ลองขอร้องแบบอื่นดีกว่าไหม..เผื่อจะสมเพชแล้วยอมทำตาม.."
- ผู้เขียน
