บทที่ 22

1446 คำ

ส่วนคนที่ถูกทิ้งไว้ให้อยู่ข้างหลังได้แต่สบถอยู่ในลำคอด้วยความโมโห ที่ไม่อาจเป็นคนหูทิพย์ฟังเสียงการสนทนาของดอนคาร์ลกับลูกน้องมือขวาของเขาได้ และแม้ไม่อาจได้ยินเสียงสนทนาของคนทั้งสอง แต่รีจินาก็มั่นใจได้ว่าบอร์ดี้การ์ดหน้าดุยิ้มไม่เป็น และสร้างป้อมปราการเป็นศัตรูกับเธอตั้งแต่วินาทีแรก ต้องนำข่าวของบรรดาเจ้าพ่อทั้งหลายมารายงานให้ผู้เป็นนายได้รับรู้อย่างแน่นอน รีจินาอาศัยเรื่องการปลอมตัวเป็นแม่ครัวจำเป็น วิ่งเร็วๆ เข้าไปหาดอนคาร์ล พร้อมกับตะโกนถามเสียงหวานราวกับเป็นห่วงเป็นใยปากท้องของดอนคาร์ลเสียหนักหนา “ดอนค่ะ ไม่ทราบว่าจะรับอาหารเช้าเลยไหมคะ เดี๋ยวดิฉันจะอุ่นข้าวต้มรอ ทานตอนร้อนๆ จะได้คล่องคอนะคะ” ดอนคาร์ลหยุดยืนอยู่ข้างรถหรูหราราคาแพง ใบหน้าคมเข้มที่หันขวับมามองแม่ครัวสาวนั้นถมึงทึงดุดันน่ากลัว จนรีจินาถึงกับชะงักกึกก้าวเท้าไม่ออกไปชั่วขณะ “เอ่อ...ดอนทานอาหารเช้าก่อนนะคะ วันนี้ดิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม