บทที่ 32

2119 คำ

ภายใต้ใบหน้าอันเรียบเฉยเย็นชา ดอนคาร์ลพยายามนึกคิดว่าใคร ร.ต.อ.เรนาโคส ลิเอโร ที่นายตำรวจผู้นี้ได้กล่าวหาว่าเขาเป็นคนบงการฆ่า ทว่าพยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก แต่กระนั้นเขาก็ไม่แสดงอาการกระโตกกระตากให้นายตำรวจเหล่านี้ได้เห็น “กล่าวหาคนอื่นลอยๆ โดยไม่มีหลักฐานแบบนี้ ก็ระวังตัวหน่อยนะครับคุณตำรวจ เดี๋ยวจะหมดเนื้อหมดตัวโดยไม่ทันได้กะพริบตา” ดอนคาร์ลเตือนเป็นนัยๆ พอเห็นนายตำรวจอีกนายซึ่งมีดาวประดับบนบ่นบอกยศว่าเป็นระดับผู้กอง ทำหน้าถอดสีเผือดให้หันทันทีทันใด ก็หัวเราะร่วมผสมโรงกับเสียงหัวเราะของแลนโดสและโจวานเซ จากนั้นก็เอ่ยเพิ่มเติมความกลัวให้นายตำรวจทั้งสองต้องขนหัวลุกพองอีกครั้ง “หวังว่าลูกเมียของพวกคุณคงอยู่สบายนะผู้กำกับ” “คุณมาโก้ร์! พูดแบบนี้ผมจะเพิ่มข้อหาข่มขู่เจ้าหน้าตำรวจให้คุณอีกกระทง” ผู้กำกับฟาบิโอแผดเสียงดังลั่น ความหวาดกลัวแล่นพล่านขึ้นสมอง เมื่อเจ้าพ่อผู้นี้พูดถึงลูกเมีย

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม