“ขอบคุณค่ะ ที่เอื้อเฟื้อที่พักสำหรับแม่ครัวคนนี้ ส่วนเรื่องทำอาหารเลี้ยงคนสิบยี่สิบคนนั้นไม่มีปัญหา แต่ดิฉันจะหาวัตถุดิบหรืออาหารสดได้จากที่ไหน คุณจะให้ดิฉันไปซื้อเองหรือจะให้คนของคุณจัดหามาให้”
เอ่ยถามไปแล้วรีจินาก็ลุ้นให้ดอนคาร์ล อนุญาตให้เธอออกไปซื้อของสดด้วยตนเอง เพราะมันจะช่วยทำให้เธอติดต่อสื่อสารกับท่านผู้บังคับการเลสซันโดร ได้สะดวกมากกว่าการแอบติดต่อขณะอยู่ภายในอาณาบริเวณคฤหาสน์มาโก้ร์ ซึ่งเต็มไปด้วยเหล่าบอร์ดี้การ์ดนับสิบๆ คน
“แล้วแต่เธอราเนีย หากเธออยากออกไปซื้อเองก็ไม่มีปัญหา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเบิกกับแลนโดสได้เลย”
ดอนคาร์ลเอ่ยตอบเสียงราบเรียบ และในขณะลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ ก็ลอบสังเกตอากัปกิริยาดีใจที่รีจินาเผยให้เห็นอยู่ครู่หนึ่ง
‘ราเนีย เธอกำลังปิดบังเรื่องอะไรอยู่’
ดอนหนุ่มผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นมาเฟียเบอร์หนึ่ง ที่ทางการหมายหัวต้องการเป็นที่สุด ได้ขบคิดอยู่ในใจแต่เพียงผู้เดีย
