“โธ่โว๊ย! ทำไมไม่ถูกสักตัวนะ”
รีจินาสบถอยู่ในลำคอ ซึ่งเธอพยายามกดตัวเลขมั่วๆ เพื่อเปิดตู้เซฟอยู่เกือบสามสิบนาที แต่รหัสเหล่านั้นก็ไม่ถูกต้องสักที จวบจนกระทั่งได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาภายในบริเวณคฤหาสน์ ก็ถึงกับสะดุ้งตกใจ รีบวิ่งไปยังหน้าต่างห้องพลางแหวกผ้าม่านหลุยส์หนาหนักออกเล็กน้อย เพื่อมองรถยนต์ที่กำลังขับเคลื่อนสาดแสงไฟเข้ามาจนเกือบถึงหน้าคฤหาสน์แล้ว
“บ้าชะมัด! ทำไมต้องกลับเอาตอนนี้ด้วย”
มาตาฮารีสาวสบถเบาๆ ด้วยความโมโหเจ้าของห้อง ที่ดันกลับคฤหาสน์ในช่วงจังหวะที่เธอกำลังไร่เรียงตัวเลข เพื่อเปิดตู้เซฟค้นหาข้อมูลสำคัญที่อาจถูกซุกซ่อนอยู่ข้างในนั้น
หญิงสาวมองลงไปยังลานหน้าคฤหาสน์อีกครั้ง พอเห็นเจ้าของเรือนกายล่ำสันก้าวลงมาจากรถกำลังเดินตรงดิ่งเข้ามาภายในตัวคฤหาสน์ ซึ่งแน่นอนว่าต้องตรงมายังห้องนอนเป็นอันดับแรก ก็รีบหมุนตัวออกจากผ้าม่าน เพื่อปีนลงจากห้องนอน ทว่าอารามที่ว่ารีบร้อนหมุนตั
