สายตาของลุงจอห์นทำให้เขิน สายป่านเหลือบมองไปทางคนงานที่กำลังเก็บเมล็ดกาแฟอย่างคล่องแคล่ว เด็ดผลที่สุกหรือแก่จัดเอามาใส่ไว้ในตะกร้าของแต่ละคน “วันนี้แดดร้อนนะ... หนูอยากไปเล่นน้ำมั้ยจ๊ะ... ที่ท้ายไร่มีน้ำตกสวยมาก ลุงรับรองว่าหนูจะต้องชอบ” จอห์นรีบชักชวน “จะได้ไปจากตรงนี้เสียที” จอห์นเหลือบมองไปยังคนงานชายที่มองมาทางสายป่านเป็นตาเดียวกันเพราะความสะสวยของหล่อน “ทำไมรีบไปล่ะคะลุงจอห์น” สายป่านมองหน้าหนุ่มใหญ่เจ้าของไร่กาแฟสุดหล่อ “หึง... หวง... ” จอห์นตอบ แสดงท่าทางเป็นเจ้าของหญิงสาวออกมาด้วยความลืมตัว แม้จะเป็นเพียงประโยคสั้นๆ ว่า ‘หึง’ แต่นั่นก็มีความหมายชัดเจนถึงความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับเขา “แค่มอง... ช่างเถอะค่ะ” “มองก็ไม่ได้ ลุงหวง... ลุงไม่อยากให้คนงานมองหนู... ไอ้พวกนี้เดี๋ยวเถอะ ประเดี๋ยวพ่อจะหักเงินเดือนให้เกลี้ยง” เสียงเข้มแสดงความหึงหวงสายป่านออกมาชัดเจน จากนั้นจอห์นก็