Chapter 7

1285 คำ
เวกัส Talk ตอนนี้ไอ้วีร์มันกลับมามานั่งที่โต๊ะ แล้วก็ดื่มเหล้าในแก้วมันที่มียาปลุกเซ็กซ์ของไอ้ออฟใส่เข้าไปเรียบร้อย สักพักมันเริ่มอยู่ไม่นิ่งแล้วละ เหงื่อพูด อยู่ไม่นิ่ง เริ่มพยายามจะถอดเสื้อ มันดูร้อนรนควาญหาคนนั้นคนนี้ไปทั่ว นี่ไอ้ออฟเล่นยาแรงไปเปล่าเนี้ย ทำไม "ร้อนๆ เร่งแอร์หน่อย" อาการมาเต็ม นี่ผมทนคบไอ้พวกนี้ได้ไงเนี้ย ชั่วเกินคนจริงๆ ผมคนดีนะครับบอกเลย ผมลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะของยัยตัวแสบที่ตอนนี้มีน้องพิ้งค์กี้กับน้องนานั่งอยู่ ต้องรีบไปบอกให้น้องนาพาไอ้วีร์กลับ ไม่อยากงั้นมันจะเอาไปทั่ว "น้องนา ไปพาไอ้วีร์กลับได้แล้วครับพี่ว่ามันเมามากล่ะ" น้องก็คงไม่รู้คิดว่าเมาเหล้า แต่จริงๆแล้วเมายาปลุกเซ็กซ์อ่ะนะ ฮ่าๆๆๆ ผมเดินไปจูงมือยัยตัวแสบออกมาจากโต๊ะ แต่เจ้าหล่อนก็สะบัดมือผมออก ผมเลยกระซิบข้างหู "จะออกไปกับพี่ดีๆ หรือจะให้จูบโชว์เพื่อนๆดี เลือกเอา" พูดจบยัยตัวดีรีบเก็บกระเป๋าแล้ววิ่งออกมาทันที หึหึ  ชอบให้ขู่ก็ไม่บอก " มีอะไรว่ามา  ไม่มียูกิจะได้กลับ พรุ่งนี้ยูกิต้องถ่ายงานเช้าไม่มีเวลามาฟังอะไรไร้สาระหรอก" ออกพ้นจากประตูมาก็แวดๆใส่ผมแล้ว เห้อ "เราเป็นอะไร ทำไมไม่คุยกับพี่ดีๆ วันนั้นเราเข้าใจกันแล้วนิ" ผมถามยัยตัวแสบ แต่หล่อนเอาแต่เงียบ นี่ตกลงผมคุยกับคนหรือคุยกันต้นไม้วะเนี้ย เงียบบบบบบบบบ "พี่ถามให้ตอบ อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ" เงียบบบบบบบบ " ได้ จะเอาแบบนี้ใช่ไหม" พูดจบผมก็ไปอุ้มยัยตัวแสบพาดหลังแล้วเดินไปที่รถทันที ยัยตัวแสบตะโกนโวยวายทุบหลังผมรัวๆ ปั่กๆๆๆๆๆ " โอ๊ย  เจ็บนะโว๊ยยย" ปมเอามือปัดป้องจากแรงทุบของยัยตัวแสบ คือมันไม่ใช่แค่ทุบผม มันทั้งหยิกทั้งเอาเล็บข่วนผม จนตอนนี้เจ็บไปหมดละ ผมรีบเปิดประตูรถแล้วยัดยัยตัวแสบเข้ารถไปทันที "หยุดคิดจะออกมาเลยนะ ไม่นั้นพี่จะเอาเราบนรถ" เงียบบบบ  นิ่งสนิท สงสัยกลัวจริงๆเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ น้ำตายัยตัวแสบเริ่มคลอเบ้า เห้อ ผมปิดประตูแล้วเดินอ้อมไปอีกฝั่งก่อนจะเข้าไปนั่งสตาร์ตระแล้วขับออกไปคอนโดของผมทันที End  เวกัส Talk ยูกิ  Talk ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถพี่เวกัส แล้วก็ไม่รู้ว่าพี่เขาจะพาฉันไปไหน  ฉันก็ไม่อยากถามเพราะฉันกำลังโกรธเขาอยู่ เขาเลือกพี่วีว่าแล้วยังจะมายุ่งวุ่นวายกับฉันอีกทำไม ฉันเสียใจกับคำพูดของเขาแค่ไหน เขาไม่เคยรู้เลย ไม่เคยรู้เลยสักนิด พอคิดแล้วมันก็เจ็บ เจ็บแล้วมันก็ร้องไห้ออกมาไง ร้องออกมาต่อหน้าเขาอีก "ฮึกๆๆ ฮึก ฮึกๆๆ" เขามองหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจ คงจะอยากถามฉันว่า จะร้องทำไม งี้แหละมั่ง ฉันไม่สนใจแล้วตอนนี้ ฉันเสียใจที่เขาไม่ได้รักฉันแล้วทำไมถึงคอยมาตอแยฉัน อย่างนี้ฉันก็ตัดใจยากขึ้นไปอีกนะสิ "พอแล้วยัยแสบ หยุดร้องได้แล้ว" พี่เวกัสปลอบฉัน แต่เท่าที่ฟังน้ำเสียงมันคือการสั่งชัดๆ "ฮึกๆ" "เออ ร้องไปเลย  ห้ามหยุดนะ ไม่งั้นโดนแน่"  เขาพูดอย่างหัวเสีย ฉันก็ร้องต่อไม่สนใจ จนตอนนี้มาถึงคอนโดแห่งหนึ่ง หือ คอนโดเหรอ ไม่ใช่คอนโดฉันนิ "นี่ที่ไหน ยูกิไม่ไป พายูกิกลับด้วย" ฉันพูดออกไป แต่เหมือนเขาจะไม่สนใจ เขาจอดรถแล้วอ้อมมาเปิดประตูอีกฝั่งแล้วลากฉันลงจากรถทันที " ลงมาคุยกันก่อน ไม่งั้นไม่ต้องกลับ" "ไม่ ปล่อย ยูกิจะกลับ ยูกิไม่มีอะไรจะคุย"  ฉันพยายามสะบัดตัวออกจากเขา แต่มือนี่มันแน่นเหลือเกิน สะบัดเท่าไหร่ก็ไม่ออก จนตอนนี้ข้อมือฉันมันเจ็บไปหมดแล้ว  เขาถอนหายใจออกมา "ยูกิพี่ขอร้อง ลงมาคุยกับพี่ดีๆ" นี่เป็นครั้งแรกที่พี่เขาพูดกับฉันแบบนี้ มันปนไปด้วยน้ำเสียตัดพ้อ น้อยใจ ปนเปกันไปหมด จนฉันเริ่มใจอ่อนยอมอยู่นิ่งๆให้เขาลากไป ติ๊ด   แอ็ดดดดด   ปัง พี่เวกัสสแกนนิ้วมือแล้วก็เปิดประตูให้ฉันเข้าไป  ฉันเดินเข้าไปเงียบๆ ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา สักพักพี่เขาก็พูดออกมาทำลายความเงียบ "ยูกิโกรธอะไรพี่"  เขาถามออกมาและเขาต้องการคำตอบด้วย "เปล่านิคะ"  เขาสะบดออกมา เหมือนจะหัวเสียมากๆ "เรื่องวีว่าหรือเปล่า"  เขาพยายามถามฉันอย่างใจเย็น เงียบบบบบบบบ "แสดงว่าใช่สินะ" เขามองหน้าฉันนิ่ง ฉันยังคงความเงียบเหมือนเดิมไม่รู้จะพูดอะไรออกไป เพราะมันคือความจริงอ่ะ สักพักเขาเดินมาจับไหลฉันให้หันไปตรงหน้าเขา เขาสบตาฉันนิ่ง "ยูกิฟังพี่นะ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับวีว่าแล้ว เราสองคนเลิกกันนานแล้ว เข้าใจไหม" เขาเอ่ยประโยคพวกนี้ออกมาอย่างช้าๆ ฉันมองสบตาเขาตอบก่อนจะพูดออกมา "บอกยูกิทำไม" ฉันไม่ได้กวนประสาทนะ คือฉันไม่เข้าใจว่าจะมาบอกฉันทำไม "นี่คือแกล้งโง่หรือโง่จริง" เอ้า พูดขนาดนี้ด่าหนูควายเถอะค่ะพี่ " ก็นาไม่เข้าใจนิ" ก็เขาจะอธิบายทำไมเขาคิดกับฉันแค่น้องสาว ยังไงเลิกไม่เลิกกับใครฉันก็ไม่มีโอกาสได้ยืนที่ตรงนั้นอยู่แล้วนิ ฟู่วววววววว เขาถอนหายใจออกมา พยายามสงบสติอารมณ์ของเขาก่อนที่มันกำลังจะเดือดอีกครั้ง " ยูกิฟังพี่ พี่กำลังจะปรับความเข้าใจกับยูกิอยู่ พี่บอกว่าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับวีว่าแล้ว พี่อยากให้ยูกิสบายใจว่าพี่จะไม่ยุ่งกับวีว่าอีก เข้าใจไหม" ไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมต้องเข้าใจ ก็แค่น้องสาวไม่ใช่เมียทำไมจะต้องบอกด้วย ฉันพยายามจะไม่คิดเข้าข้างตัวเอามากนัก แต่การกระทำของเขามันทำให้ฉันเริ่มลังเลว่าเขาจะรู้สึกอะไรกับฉันบ้าง "พี่จะอธิบายทำไม พี่คิดกับยูกิแค่น้องสาว ยูกิไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้ว่าพี่วีร์รักใคร หรือไม่ชอบใคร อื้ออออออ" ก่อนที่ฉันจะพูดจบฉันก็ถูกพี่เวกัสจูบปิดปากทันที อร๊ายยยย  ไม่ได้คิดอะไรกับฉันแล้วทำไมต้องมาจูบฉันด้วย เขาบดขยี้ริมฝีปากใส่ฉัน เขากัดเม้มตรงปากล่างของฉันจนตอนนี้มันบวมเฉ่งละ ฉันเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว ฉันดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของเขา สักพักเขาก็ถอนจูบฉันเพื่อให้ฉันได้หายใจ แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พอหลุดจากเขาได้ฉันก็หายใจรัวๆ อย่างคนจะขาดลมหายใจตาย  เขามองหน้าฉันพรางหัวเราะ "ที่โกรธพี่เพราะพี่ให้สัมภาษณ์ว่าเราเป็นแค่น้องสาวพี่นะเหรอ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม