Chapter 18 ใบหย่า

1270 คำ

ขุนพลยืนนิ่งอึ้งเหมือนรูปปั้น เขาพยายามจะคิดว่าแม่ล้อเล่น แต่คนอย่างรุ่งฤดีไม่เคยพูดเล่นเลยนี่สิ! พอคิดว่าหูเขาอาจจะฝาด ลูกไหมอาจจะแค่ท้องเสียก็ได้ แต่คำว่า ‘พ่อคน’ ก็ดังก้องอยู่ในหัวของเขาตลอดเวลา ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ก่อนจะถามกลับ “แล้วไงอะแม่” ‘ไอ้พล!’ รุ่งฤดีแทบจะกรี๊ด ‘นี่แกกล้าถามฉันแบบนี้เหรอ แกทำระยำตำบอนอะไรใส่น้อง หา! ทำไมน้องถึงหนีกลับมา ทำไมน้องขอหย่ากับแก แกก็ยังไม่ยอมบอกแม่! แล้วนี่แกทำน้องท้อง แกจะไม่รับผะ’ ตื๊ด! ขุนพลกดวางสายโทรศัพท์ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าการตัดสายแม่จะทำให้เกิดอะไรขึ้นบ้าง อย่างแรกอายัดบัญชี อย่างที่สองแม่จะโผล่มาถึงบ้านที่นี่ แล้วตีเขาจนพอใจถึงจะให้เงินใช้เหมือนเดิมแล้วกลับเมืองไทยไป ชายหนุ่มนั่งลงบนขอบกั้นถนนด้วยดวงตาเลื่อนลอย ลูกไหมท้อง... เขากำลังจะมีลูก... เฮ้ย! บ้าไปแล้ว ก็เขานับหน้าเจ็ดหลังเจ็ดตลอด ไหนจะหลั่งนอกอีก เปอร์เซ็นต์ที่ลูกไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม